U kunt wel gaan
U kunt wel gaan..
Als schrijver, van deze
column, maak ik me zelden echt boos ergens over. Toch kan het wel eens
voorkomen. Laatst las ik weer eens het gebeuren rond de in Rotterdam vermoorde
taxi chauffeur Frensdorp na.
Omdat de man totaal niet meer op
de andere collega-onderzoekers kon rekenen, speurde hij alleen verder. Daarbij
zocht hij de publiciteit, nou en? Was het de angst, of was het de vernedering
die de Rotterdamse politie op 'tilt' wierp ? Mede
dankzij de vasthoudendheid en vakkennis van rechercheur Bert Santema, zijn de
daders uiteindelijk gevonden. Alles dik voor elkaar dus. Dat dachten we maar.
Zijn superieuren zetten Santema op non-actief. Hij
had de banden met beelden van de daders niet mogen laten zien in een TV
programma. De politie laat regelmatig dergelijke opnamen in het programma
Opsporing verzocht zien, maar deze banden hadden kennelijk iets speciaals. Het
kan natuurlijk zijn dat deze opnamen officieel niet bestonden, tja, dat is
vervelend.
Het kan ook zijn dat Santema ze
eerder te pakken had gekregen dan het onderzoeksteam zelf, dat is nog erger.
Deze rechercheur heeft meer dan zijn plicht gedaan, dus moet hij weg. Het zal
wel niet zo prettig zijn om als leider van een onderzoeksteam te moeten
constateren dat één man meer kan ontdekken dan de hele groep bij elkaar. Na
veel heen en weer gepraat, heeft men besloten Santema maar te 'wippen'.
Nou gaat zoiets niet zomaar
zonder reden, van wanprestatie was geen sprake, dus dat was geen grond. Had hij
dan misschien vertrouwelijke gegevens van de politie gebruikt? Dat zou kunnen,
hij werkte daar nu eenmaal.
Hoe het ook zit, hij moest weg,
voor zulke slimme rechercheurs is er geen plaats. Uiteindelijk kon men op grond
van een 'ontwrichtte arbeidssituatie' de burgemeester er toe overhalen zijn
ontslag te regelen.
Waarom ik hier nu zo boos over
ben? Het gaat hier over een man die naast zijn liefde voor zijn vak, ook nog de
morele verantwoording voor de nabestaanden voelde. Hij beet zich vast als een
jonge hond, daar waar de oude, reeds grijzende viervoeters zich niet druk meer
om maakten.
Eerherstel? Het zou het meest
voor de hand liggen, we zullen het vandaag horen. Toch zit dat er niet echt in.
Bij eerherstel moet je namelijk ook toegeven dat je tekort geschoten bent, en
dat doet pijn. Maar we
blijven hopen, eens zullen ze toch weer jonge honden nemen, want de anderen zijn
al oud, en vooral erg grijs.
Jan