U kunt wel gaan

geplaatst: 16 oktober 1996

Jan Koopmans

U kunt wel gaan..

Als schrijver, van deze column, maak ik me zelden echt boos ergens over. Toch kan het wel eens voorkomen. Laatst las ik weer eens het gebeuren rond de in Rotterdam vermoorde taxi chauffeur Frensdorp na. Het onderzoek naar de daders was volledig vast gelopen. Het zag er dan ook niet naar uit dat de daders ooit gevonden zouden worden. Nou was er iemand werkzaam bij de politie, hij had meegedaan aan het onderzoek, die wist dat er tijdens dit onderzoek gegevens waren achter gebleven, die mogelijk meer klaarheid hadden kunnen geven in de zaak. 
Omdat de man totaal niet meer op de andere collega-onderzoekers kon rekenen, speurde hij alleen verder. Daarbij zocht hij de publiciteit, nou en? Was het de angst, of was het de vernedering die de Rotterdamse politie op 'tilt' wierp ? Mede dankzij de vasthoudendheid en vakkennis van rechercheur Bert Santema, zijn de daders uiteindelijk gevonden. Alles dik voor elkaar dus. Dat dachten we maar. Zijn superieuren zetten Santema op non-actief. Hij had de banden met beelden van de daders niet mogen laten zien in een TV programma. De politie laat regelmatig dergelijke opnamen in het programma Opsporing verzocht zien, maar deze banden hadden kennelijk iets speciaals. Het kan natuurlijk zijn dat deze opnamen officieel niet bestonden, tja, dat is vervelend. 
Het kan ook zijn dat Santema ze eerder te pakken had gekregen dan het onderzoeksteam zelf, dat is nog erger. Deze rechercheur heeft meer dan zijn plicht gedaan, dus moet hij weg. Het zal wel niet zo prettig zijn om als leider van een onderzoeksteam te moeten constateren dat één man meer kan ontdekken dan de hele groep bij elkaar. Na veel heen en weer gepraat, heeft men besloten Santema maar te 'wippen'.
Nou gaat zoiets niet zomaar zonder reden, van wanprestatie was geen sprake, dus dat was geen grond. Had hij dan misschien vertrouwelijke gegevens van de politie gebruikt? Dat zou kunnen, hij werkte daar nu eenmaal.
Hoe het ook zit, hij moest weg, voor zulke slimme rechercheurs is er geen plaats. Uiteindelijk kon men op grond van een 'ontwrichtte arbeidssituatie' de burgemeester er toe overhalen zijn ontslag te regelen. Fantastisch, nou kunnen de onderzoeken weer gewoon gedaan worden zoals altijd.
Waarom ik hier nu zo boos over ben? Het gaat hier over een man die naast zijn liefde voor zijn vak, ook nog de morele verantwoording voor de nabestaanden voelde. Hij beet zich vast als een jonge hond, daar waar de oude, reeds grijzende viervoeters zich niet druk meer om maakten.
Eerherstel? Het zou het meest voor de hand liggen, we zullen het vandaag horen. Toch zit dat er niet echt in. Bij eerherstel moet je namelijk ook toegeven dat je tekort geschoten bent, en dat doet pijn. Maar we blijven hopen, eens zullen ze toch weer jonge honden nemen, want de anderen zijn al oud, en vooral erg grijs. 

Jan