Geef mij de buurvrouw maar!

Een enkele keer laat ik me wel eens strikken door mijn vrouw. Schat ga je even gezellig mee boodschappen doen? Deze vraag luid meestal het eind van je goed geplande zaterdag in. Smoezen, zoals: ik wilde net nog even de plantjes water geven of nog even de hobby kamer opruimen, halen niets uit. Nee, ze woont bij je in en dus kent ze je kneepjes. Even later loop je als een gele peen achter een rammelend winkelwagentje te zoeken naar je echtgenote, maar die is niet te vinden. Terwijl het plan was om de nodige voedingswaren voor het weekend in te slaan, ligt ze, voorover gebogen in een bak met sokken, prijzen te vergelijken. Heb je ze eindelijk gevonden, dan begint ze je karretje vol te smijten met boter, kaas en eieren. Tussendoor mag je dan even het gammele karretje legen in de achterbak van je helemaal "achterin" geparkeerde automobiel. Vervolgens mot je mee naar een andere supergrootmacht, ander karretje, deze trekt naar links, en weer is moe zoek, dit keer zweeft ze tussen de nachthemden.
Kortom, ze gaan altijd voor het één en komen thuis met het ander. Soms wil ik eens wat inspraak in het aankoop beleid, dan geef ik wat adviezen over Franse kaasjes en borrelnootjes, krijg ik geen poot aan de grond. Nee ik wordt daar te dik van, en dat terwijl ze voor zichzelf zes flessen wijn koopt omdat ze in de aanbieding zijn! Wanneer uiteindelijk alle nuttige zaken zijn aangekocht wil ze nog even "verder kijken", dat is net zoiets als natafelen, alleen kost het meer! Probeer nou maar eens, met je echtgenote, voorbij een schoenenzaak te komen, lukt je niet! Hetzelfde geldt voor kledingzaken, naaimachine winkels, meubeltenten enz. Wil ik zelf even bij meneer Voskamp, de plaatselijke boekwinkel, kijken of er nog iets nieuws op literair gebied is verschenen, is het plotseling tijd om naar huis te gaan. Toch moet ze nog even snel bij de Hema een rompertje voor ons kleinkind kopen en bij Blokker een scheerspiegel voor mijn zwager, en ik dan?
Ze kopen altijd domme dingen. Als ik het ooit nog eens voor elkaar krijg honderd gulden van haar los te peuteren, dan weet ik het wel. Ik zal alleen maar nuttige zaken kopen, zoals, Franse kaasjes, Ketel 1, de Play-Boy (voor studie) en een grote zak patat van Bram. Mijn vrouw koopt soms ook wel nuttige zaken, maar waarom de nadruk zo enorm op nuttig? Dat is nou zo jammer. Onderbroeken koopt ze uit zo'n grote mand, terwijl er van die prachtige ragfijne op een knaapje hangen die maar een tientje duurder zijn.
Spijkerbroeken, ooit bedoeld voor echte mannen, koopt ze in alle kleuren en vormen, maar een eindje verder hangen van die leuke korte strakke rokkie's, en nog goedkoper ook! Nee, beste lezer, het is droevig gesteld met hun koopgedrag, vrouwen hebben een totaal andere smaak dan mannen, en dat is jammer. Het lijkt me dan ook beter dat vrouwen niet meer gearmd, met hun man, door het winkelcentrum sjokken, maar gewoon met de buurvrouw, en als wij mannen dat ook doen, dan kan de zaterdag niet meer stuk!