Zo leer je het nooit

Normaal gesproken moet je als ouders je kinderen, met hun huiswerk dat ze van school hebben meegekregen, helpen. Maar de scholen houden er tegenwoordig helemaal geen rekening meer mee dat een gemiddelde ouder reeds zo'n honderd jaar geleden de schooldeuren achter zich dicht trok. In mijn geval gaat dat niet helemaal op want ik ben werkzaam op het Einstein Lyceum in Hoogvliet en dus verwacht het kroost dat ik alles nog wel weet.
Mijn kinderen, en we hebben er wel zes, komen me dan ook regelmatig in de avonduren, net als ik er aan ga denken me eens lekker te ontspannen, overvallen met vragen waar tien eerstegraads docenten bij stil zouden vallen! Ooit leerden wij nog waar het plaatsje Stroe ligt, vraag je aan de huidige leerling waar het zo ongeveer op de kaart te vinden is, kijken ze je wazig aan en vragen je heel onschuldig; staat dat op de kaart van Nederland? Avonden lang heb ik mijn kinderen 'Frans zitten overhoren' en dit terwijl ik deze taal zelf zo snel mogelijk heb doorgespoeld, toen het geen verplicht vak meer was. Heeft u als ouders wel eens de vraag gehad; hè, pa, hoe moet je ook al weer de omtrek van een ovaal uitrekenen? Nou, ik wel. Natuurlijk houd je de gelaatstrekken in bedwang, want ze mogen niet zien dat je het ook niet meer weet. Als je dan een beetje slim bent maak je het af met de opmerking, zeg luister eens even als ik je dat ga vertellen leer je het nooit! 's avonds als ze slapen kan je in hun werkboek altijd nog stiekem even kijken of ze het goed berekend hebben, als u begrijpt wat ik bedoel.
Als ik de kinderen bij ons op school zie zeulen met rugzakken vol boeken, dan moet ik met weemoed terug denken aan de tijd dat wij met een echt leren aktetas gedwee over de met gele tegeltjes geplaveide gangen liepen, onderweg naar een strenge leraar waarvan je een oorvijg kon verwachten als je niet goed oplette! Nee, dat kan nu niet meer, de leerling die niet meer wil of kan, gaat onherroepelijk naar de bliksem. Op onze school proberen ze de verdwaalden toch nog wel te helpen, maar dat is op andere scholen vaak een uitzondering. (inmiddels op deze school ook!) Ondertussen zit ik nog steeds te oefenen op 'der, 'die' und 'das' en weet ik al lang niet meer of dit Frans, Engels of Koetjewaals is! Want je wilt je kind helpen, niet waar? Overmorgen heeft de jongste een proefwerk scheikunde! We hebben hier thuis alle huishoudelijke reinigingsmiddelen achter slot en grendel gezet, want ze hebben de opdracht ongeoorloofde verbindingen te onderzoeken!
Als ik die scheikunde docent ooit te pakken krijg! Volgende week hebben ze een schoolonderzoek, een soort tussen examen, ik ben reeds de boeken aan het doornemen. Ik begrijp niet dat docenten, zo heten leraren tegenwoordig, geen rekening met ouders houden.
Toen ik met goed gevolg mijn opleiding afsloot, honderd jaar terug, heb ik gezworen: nooit meer naar school te gaan! Waarom houden de moderne docenten daar nou geen rekening mee? Zijn het soms gefrustreerde oude mannetjes, of hebben ze een hekel aan ouders?