De magie van de beeldbuis
Wij hebben, net als de meeste
onder u, bijna altijd visite, 's morgens, in de middag en vooral des avonds zit
er bij ons in de hoek van de woonkamer wel een of andere zichzelf vererende
idioot in de ruimte te zwetsen. Ook komt het regelmatig voor dat er bij ons door
de woonkamer bommen en granaten door onze toch anders zo vreedzame ruimtes
suizen. Ik bedoel die
verduivelde kast met het beroemde grote glazen oog, de televisie dus! Je kunt
vrijwel bij iedereen waar je op bezoek komt getuige zijn van de verloedering van
de aarde. Overal staat er zo'n pokkending te gloeien, visite of geen visite, het
maakt de meeste niet uit. Erg gezellig als je tegen je gastheer of vrouw
probeert je verhaal te doen.
Ben je bezig verslag te doen van
je belevenissen de afgelopen dag, krijg je een keihard ssssst, te horen van de
aanwezigen die als robots allen met het hoofd naar de kathodestraalbuis zitten
te gapen. Volledig onder hypnose en met de mond vaak een ietsje geopend door
gebrek aan controle over de zintuigen. Men
laat de meest wanstaltige beelden het hersenloze hoofd binnen stromen. Waar is
de gezelligheid gebleven? Bij
de meeste mensen puilen de kasten uit van spelletjes zoals Mens erger je niet,
Monopoly, Triviant en noem ze maar op. Meestal komen dergelijke dozen, met nog
het echte degelijke vermaak, slechts de kast uit om te worden afgesopt. Voor
veel mensen is een tv belangrijker dan een goed bankstel of een degelijk matras.
Het is me op gevallen dat de
meeste mensen bij het betrekken van een nieuwe woning als eerste het kijkkassie
neer poten! Gaat de
wasmachine kapot dan maakt men zich daar niet zo druk over, och, dat komt wel
weer. Maar laat de tv het afweten dan grijpen de meesten onmiddellijk naar de
Valdispert en duiken de volgende dag met hun bankrekening ver het rooie in om
toch maar geen dag zonder bewegende schemerlamp te zitten!
Ik kan me voorstellen dat een oud
vrouwtje van tachtig jaar, alleen op een kamertje, gelukkig is met de magie van
het tv kijken, maar mensen die in de groei van hun leven zijn, en dat ben je tot
je tachtigste, zouden hun kostbare leven niet moeten verspillen met het
eindeloos gapen naar een schermpje waarop een schijnwereld je probeert te
hersenspoelen!
De aankomende visite pakt eerst
de telefoon om te vragen of je wel de tv aan hebt want er is voetbal! Kunnen ze
dat niet gewoon thuis bekijken?
Nee, voor mij hoeft het niet zo
erg. Natuurlijk kan het op zijn tijd leuk zijn om eens iets leukst of leerzaams
te bekijken, maar om nu altijd maar het apparaat aan te zetten als tijdverdrijf
vindt ik niet alleen bezopen, maar het komt ook nog over alsof men teveel tijd
heeft en dat terwijl iedereen altijd loopt te koeren dat ze geen tijd hebben!
Tv? Leuke uitvinding, alleen
gebruik hem met mate want de wereld kent veel mooiere dingen dan zo'n bak met
torren en printjes!