Je wordt oud gepraat

Tjonge, wat ben jij oud zeg!

Als kleuter werd er door je ouders voorgelezen uit boekjes met konijntjes enzo. Wordt je wat groter dan lees je spannende jeugd boeken. Zit je eenmaal op het voortgezet onderwijs dan kun je lectuur in de pauze lezen waar je nuttige tips over onder andere het vrolijke uitgangsleven kunt lezen. De rest van je leven lees je allerlei week en maandbladen. Meestal is de inhoud van die bladen gevarieerd. Het gaat over de dingen die het leven zo mooi maken, of ze vertellen hoe anderen "het" doen en waarom ze het doen. De advertenties in die bladen gaan meestal over, bakmeel, wasmiddelen, luiers, tampons, auto's en noem ze maar op. 
Maar ga je tot de iets oudere jeugd behoren dan wordt je geacht bladen te gaan lezen die speciaal voor de "derde levensfase" zijn geschreven. Zo zijn er bladen voor mensen ouder als vijftig. De onderwerpen gaan over, gezondheid voor ouderen, de AOW, gebreken aan je lichaam, hulpmiddelen bij seks en in de keuken, boeken met grote letters, rolstoelen, aangepaste fietsen en auto's en ga zo nog maar een uurtje door. Kortom, als je het blad uitgelezen hebt voel je je ook echt een stuk ouder! De advertenties liegen er ook niet om. Om de twee bladzijden een advertentie over crematoria, begrafenis verzekeringen, seniorenstoelen, krukken en prothesen, vitamine preparaten en notarissen voor de broodnodige erfenis. Ik begrijp best dat uitgevers voor deze doelgroep een blad wil maken, maar deze mensen zijn nog niet in de terminale fase, dus laat ze genieten van het leven. 
Dachten ze nou echt dat ik, ik zit tien jaar over de veertig heen, geen interesse meer had in een toffe disco of een snelle sportwagen? Kom nou, je begint eigenlijk pas op deze leeftijd te ontluiken! Ik hobby in de elektronica, stoei stevig met video en met de computer ga ik naar bed (hij mag tussenin). Niks geen oude-mannen hobby zoals sigarenbandjes sparen, scheepjes in de fles bouwen of klaverjassen, nee, ik wil leven en dingen ontdekken! 
Waarom zou ik de Donald Duck of de Play boy niet mogen lezen? Het ergste aan ouder worden is niet je leeftijd, maar zijn de mensen die vinden dat je oud, versleten en uitgerangeerd bent. Lulkoek! Mijn bruisende leven heeft vaak meer inhoud dan dat van het merendeel van de jeugd. Die zijn altijd moe en vervelen zich te pletter. Soms lees ik wel eens iets uit die bejaarden lectuur, het is te doen, maar meestal geef ik ze aan de buren, want die zijn al heel erg oud. 
Maar wat is eigenlijk heel erg oud? Ben je oud op je vijftigste? Op je tachtigste? Of pas als je honderd bent? Voor een kind van vijf is iemand van twintig al erg oud, ben je zelf twintig dan lijkt iemand van dertig wel een bejaarde! Ik troost me dan ook met de gedachte dat er heel veel mensen veel ouder dan ik zijn. Zij zouden eens een jeugdboek moeten pakken, oud worden doe je niet, je wordt oud gepraat!