‘Hangende Bram’ een brug teveel
Heeft u al eens van het
‘peper effect’ gehoord? Natuurlijk, daar heb je hem weer, denkt u vast. Ja
zeker, daar ben ik weer. Ik las in de kranten dat de burgervader van Rotterdam,
Bram Peper, het niet op prijs stelde dat er een straat naar hem vernoemd wordt,
dan begin je toch te koken! Een normaal mens zou apetrots zijn, Bram niet.
Het kan natuurlijk best zijn dat
door zijn bescheidenheid hij het ‘teveel’ van het goede vind om een
dergelijke straat op zijn naam te krijgen. Maar dan komt ogenblikkelijk de vraag
bij mij naar boven, welke idioot wil er nu in de Peperstraat wonen? Als iemand
zich erg verdienstelijk heeft gemaakt dan krijgt hij of zij een standbeeld of er
komt een straatnaam op hun naam, maar geld dat ook voor Brammen?
Mislukt jubileumfeest voor de
grootste havenstad ter wereld, de uit de hand lopende drugs ellende, een
wiebelend beleid ten aanzien van de stadsprovincie, dominees die drugs moeten
dealen en een Brinkman affaire. Dit zijn een paar van de successen van de
burgemeester van Rotterdam e.o. En dan die man een straatnaam geven? Nog geen
steegje! Dacht Peper nu echt dat als hij een straatnaam weigerde dat dan de
bevolking voor hem een standbeeld oprichtte? Nou, hij kan bij mij tuinkabouter
worden! Als mensen zoals Annie
Verduld en Dominee Visser er niet waren geweest was zijn stad allang ten onder
gegaan aan de verloedering die in de oudere wijken van Rotterdam de gewoonste
zaak van de wereld zijn. En dan Brinkman, uit zijn oude baan weggesleurd door
Bram, want hij moest en zou corpschef worden. Dat de hele politie macht er tegen
was deerde onze burgervader niet, nee, Brinkie moest er komen! Toen Brinkman er
eindelijk was begon de weerstand pas echt groot te worden. Shit, dacht Bram
waarschijnlijk, dit kost mij dadelijk de kop, effe omdraaien dan maar, en hij
was plotseling tegen de nieuwe corpschef! Gut wat een standvastigheid! Kijk, je
kunt hem natuurlijk niet alles in de schoenen schuiven, hij kan er uiteindelijk
ook niets aan doen dat er boze havenarbeiders op de stoep staan, als
‘stadsvader’ kun je toch niet voor elk wissewasje naar buiten komen? Nee we
moeten niet op alle slakken zout leggen. Dat een burgermeestertje uit een klein
dorpje de zak krijgt omdat hij een paar centen heeft aangenomen van een
aannemer, mag je natuurlijk niet vergelijken met de ontsporingen van een
‘stadsoudste’ van een grote stad! Eigenlijk is Bram rijp voor een gouden
handdruk, maar ja, die moet hij dan wel weer weggeven aan Brinkman want die komt
nu geld tekort doordat hij hem zo graag bij de kit zag ‘lijden’.
Moeten we dan een nieuwe burgemeester in Rotterdam aanstellen? Het zou mooi zijn
maar wie dan? Jules Deelder? Ach nee, zijn kop zal nooit enige goodwill kunnen
kweken. Dominee Visser? Nee, deze man is geestelijk partijdig, en ook Annie
Verduld komt niet in aanmerking want ze heeft het te druk in Spangen. Ik zelf?
Nee, liever niet, want een stad besturen is vakwerk, misschien iets voor
Brinkman, maar dan moet hij de Erasmus brug wel omdopen in de ‘hangende
Bram’ want de brug is even solide
als het beleid van Peper, dus dat zit wel snor.