Moederliefde

Dat hebben wij weer! Ja, je wordt er niet jonger op, je kinderen ook niet, dus ze gaan zo druppels gewijs ‘op zichzelf’ Reeds twee dochters hebben die stap gemaakt, maar daar wil ik geen woord meer over kwijt! Nu staat onze oudste zoon op het punt het veilige nest te verlaten. Nadat we hem hebben gewezen op de na en voordelen van deze grote stap, je moet belasting gaan betalen, de huur, het gas en licht, de verzekering en bovendien de afwas zelf doen, heeft hij toch besloten het te wagen, een soort zelf kastijding dus. Maar we maken ons geen zorgen hoor, zijn vriendin doet de financiën, de afwas en laat de hond uit, dus zal het wel goed gaan, denken we. 
Maar gisteren kwam hij thuis met toch wel een serieus probleem, de WC is niet goed. Ma, zo vroeg hij aan mijn eigen trouwe echtgenote, zou de stichting geen andere toilet pot kunnen plaatsen? Verbaast en een beetje glimlachend vroeg mijn ouwe trouwe merrie, is er dan iets niet goed aan? Onze zoon gaf het volgende antwoord; je ken daar echt niet op schijten hoor, je knieën komen tegen de muur en je drol plonst zo hard in het water dat je billen gelijk zeik nat zijn! Nadat we mijn vrouw uit haar lachstuip hadden verlost, zijn we over deze kwestie maar eens gaan evalueren. Het probleem is, volgens onze zoon, ten eerste het type pot. Het is zo’n ‘achterplonser’ u weet wel, zo’n ding waar je overtollige etensresten direct onder water verdwijnen (met een plons) en waar het wegspoelen eigenlijk niet meer nodig is want ‘het’ is al weg! Bovendien, zo vertelde hij ons, hangt je je weet wel, op de bodem, en dat is toch niet fris! Ons kind was niet te troosten; nou moet ik elke keer een hele baal wc papier in dat water gooien om te zorgen dat het niet spettert, was zijn poging om een compromis te sluiten met de toilet pot in kwestie. Ook was hij nogal deprimerend over de ruimte die er overbleef voor zijn knieën. Ma, hij bespreekt dit soort belangrijkheden meestal met zijn moeder, als je een poosje op de pot hebt gezeten dan beginnen je knieën te tintelen en verlies je alle gevoel in je bil spieren, dat is toch niet goed? 
Ik heb me nog in het gesprek gemengd met de opmerking dat het omgekeerd plaats nemen op de pot mogelijk solaas kan bieden, maar ik geloof dat dit niet heeft meegewerkt aan een betere verstandhouding tussen vader en zoon. We hebben diverse metingen gedaan in het kleinste kamertje, is een andere pot een serieuze optie, kan de muur worden verzet of moeten we gaten maken zodat zijn knieën in de keuken onder het aanrecht wat vrijheid kunnen krijgen. Maar we bleven toch nog steken op de algehele structuur van het huis op zich. Zouden we het ruimte probleem echt op willen lossen dan vrees ik dat we de keuken kleiner moeten maken, de gang smaller en de douche moeten laten vervallen. We zullen daarom blijven ‘meedenken’ al ziet mijn echtgenote er wel weer een positief gevolg van, want als er niets aan gedaan wordt dan verwacht ze dat zoon lief minstens één keer per dag thuis komt, om eens lekker te poepen en de Donald Duck op zijn gemak te kunnen lezen. Dat is pas moederliefde!

Jan