Lekker hossen

Ik heb uw ouwe schemerlamp lekker bij mij in de kamer staan! En niet alleen uw schemerlamp, nee, ik heb verder ook uw afgedankte bloempotten in mijn tuin gezet en één van mijn kinderen speelt nu met de trein van uw getrouwde kleinzoon. Het was weer kommer en kwel op de vrijmarkten die vorige week op de Koninginnedag werden gehouden. Ik kan het nooit laten, rommel die anderen weg doen, op een rommelmarkt, krijgt uiteindelijk bij mij weer een volgend leven als gebruiksvoorwerp. En natuurlijk is zo’n dag uitstekend geschikt om je bezittingen weer eens uit te breiden. Trouwens Koninginnedag, wat moet je er eigenlijk mee? We zijn gedoemd om vrij te nemen, te kijken naar oude ambachten, dronken droppie’s op straat tegen te komen en waarom? 
De koningin is in het geheel niet jarig! Juliana, u weet nog wel, dat is die prinses die pas nog haar heup gebroken heeft, was ooit de majesteit die op die gedenkwaardige datum jarig is. Beatrix, ook niet de rotste, vond het belangrijk de feestvierders niet in de war te brengen door deze datum te wijzigen in dertig januari, want dan zouden de burgers wel eens kou kunnen vatten tijdens het hossen en klossen, in deze koude periode van het jaar. Bovendien zou onze aanstaande koning, Willem Alexander, de kans lopen tijdens dit jaargetijde, zijn oranje bittertje te missen omdat hij ergens in de buurt van Joure ligt te klunen om zijn Elfsteden kruisje te halen. 
Toch was Koninginnedag dit jaar weer een groot succes, Doesburg en Zutphen weer gelukkig, Pieter hoefde een dag geen piano te spelen ten behoeve van het veilige verkeer, en prins Klaus heeft weer een beetje gymnastiek gedaan. De andere prinsen hebben tijdens de viering ook belangrijke handelingen verricht, zoals het wakker kussen van Sneeuwwitje, het proeven van Turkse lekkernijen en het dansen van een koninklijke discokronkel. Het volk heeft in het hele land hun blijdschap over dit jaarlijkse Oranje gebeuren uitbundig mee gevierd. In Rotterdam werd feestelijk het Stadhuis en Beursplein omgebouwd tot een ruïne , terwijl op kermissen vechtpartijen tussen koningsgezinden plaatsvonden. Zelfs Yasser Arafat, een altijd op vrede beluste ‘Midden Ooster’ kwam naar ons landje om hier eens rond te kijken, om nieuwe ideeën op te doen?  
De regionale radio en tv zenders struikelden over elkaar om het plaatje of praatje van de eeuw vast te leggen. Roel Pot, van tv Rijnmond fietste zelfs op een driewielertje in een feestende optocht mee, terwijl hij anders zulke leuke dingen kan doen, zonde toch van zo’n knul. Maar verder was de dag onvergetelijk hoor, in de meeste gehuchten was het een tamme bedoening, hooguit een paar pubers op brommers die de nacht onveilig maakten door met hun opgevoerde snorfietsen de slapende arbeidersklasse te wekken. 
En dan dat eten! Normaal mag je slechts kijken naar heerlijkheden zoals tompoezen, en bitterballen, want anders gaat meneer Montiac uit zijn bol, maar nu mag alles! Natuurlijk waren de meeste etenswaren wel van een smakelijk oranje kleurtje voorzien, maar verder waren ze nog net zo cholesterol verhogend als altijd. Het valt me trouwens wel steeds op dat bijna iedereen deze dag uitbundig wil vieren, maar op de andere dagen van het jaar zijn er veel van deze mensen heel erg tegen het koningshuis! Ik ben een enorme Oranje klant, ik hou van de Koningin want het is zo’n toffe griet, Prins Bernhard is voor mij de beste piloot die ik gekend heb, Alexander is een spontane gozer die nog effe goed kijkt naar de meiden voordat hij zich definitief in de maalstroom van het huwelijk stort. Ik mag ze wel! Bovendien wat moet je nou zonder een koningshuis? Ik moet er toch niet aan denken dat je op dertig April geen ouwe rotzooi van een ander meer kunt kopen en dat je niet meer kunt kijken hoe terrasstoelen door vrolijk beschilderde etalage ruiten vliegen. 
Lang leve de Koningin!

Jan