Camping malaise

Mijn zwager kwam laatst even langs, dat doet hij wel meer, meestal op een zware politiemotor met ingebouwde stereoset, maar nu was het toch anders! Ik ben blij dat ik even weg mocht van mijn vrouw, zei hij. Geïnteresseerd keken we hem aan, wachtend op enige uitleg. 
Mijn zwager in het dagelijks leven een druk bezet man die in de transport wereld zijn sporen heeft verdiend, maakte zuchtende en steunende geluiden om zijn gemoedstoestand nog wat te verduidelijken. Onlangs hadden zijn vrouw en hij besloten om een paar weekjes naar een camping te gaan, niks voor hem natuurlijk, maar als je getrouwd bent dan moet je vaak offers brengen, vandaar. 
Om nu niet direct heel religieus Nederland op mijn dak te krijgen zal ik niet de termen gebruiken die hij tijdens zijn verhaal ons toefluisterde. Wat een dooie boel daar zeg, zo repliceerde hij, het lijkt wel een bejaarden soos! Zitten daar een paar ouwe taarten de hele dag met elkaar te zeiken over het weer en het rumoer van het wuivende riet, en dat terwijl het geluid van kwakende kikkers er duidelijk overheen komt! Zelf had hij nachten niet geslapen van het zacht ruisen van de wieken van de plaatselijke windmolen, maar dat stond in geen verhouding met de beperkte bewegingsvrijheid die hem het leven zuur maakte in de gehuurde caravan. De kantine van de camping was ook al niks, zo vond hij. Ze hebben dat ding op slot gegooid omdat er te weinig kinderen rondlopen die ijsjes en limonade komen kopen, van pa’s centen. Nee, zo sprak hij, ik ben blij dat ik mijn motor bij me heb, dan kan ik zo nu en dan even die treurnis verlaten. 
Eigenlijk heeft hij wel gelijk, campings zijn maar oubollige alternatieven voor mensen die niet echt met vakantie willen of kunnen gaan. Vaak heb je op die recreatie plaatsen niet meer dan een beheerders huisje, een kantine en een gebouwtje met toiletten en ander sanitair. De bezoekers hangen vrijwel de hele dag bij elkaar over de vloer en drinken mateloos veel bier om de werkelijkheid te ontvluchten. De dames letten op de kinderen en waggelen met veel te kleine badkleding, waar hun vestibule bijna uitfloept, achter hun kroost aan om ze te redden van de verdrinkingsdood in het onbewaakte kikkerbadje. Aan het einde van de dag motten de campinggasten allemaal naar de kantine komen want er zijn prachtige prijzen te verdienen met een super Bingo! Sommigen hebben hun hele hebben en houwen in de strijd geworpen en zitten met tientallen speelkaarten, tussen de bierglazen op het tafeltje, aandachtig te luisteren naar een of andere klojo die elke 10 seconden een getal roept, nadat hij als een gele kip eerst aan een slingertje heeft gedraaid. Nee, ik heb best begrip voor mijn zwager, je moet er zo nu en dan even tussenuit want anders krijg je zo’n vakantie nooit vol! 
Bij ons kan hij even op adem komen, hier krijgt hij een tof bakkie koffie in een echt kopje en met echte melk erin, das wat anders dan die uilenzeik in een plastic beker, aangevuld met melkpoeder waarvan de houdbaarheid datum reeds seizoenen geleden is verstreken! Over een paar weken kan hij weer opgelucht ademhalen, dan mag hij weer voorgoed naar huis. Dan hoeft hij niet meer s’ avonds laat eerst de woonkamer in de caravan te verbouwen om tussen een paar hardboard platen van zijn wel verdiende nachtrust te genieten. Campings zijn leuk om even te gaan kijken naar de bewoners, maar je moet er zelf nooit te lang blijven, want je wordt er doodmoe van. 
En om nou na je vakantie direct al weer een vakantie bij je baas aan te vragen omdat je aan vakantie toe bent, is wat overdreven, daarom blijven wij lekker thuis!

Jan