Betonnen tuin meubilair

Ik heb absoluut geen problemen met moderne ontwikkelingen, waarom zou ik. Over 20 jaar zijn ze toch weer ouderwets. Maar soms voel ik me een vreemdeling in eigen omgeving. Als je eens door omstandigheden een paar weken de deur niet bent uit geweest, dan moet je al uitkijken dat je niet verdwaalt in je eigen stad of dorp! Waar gisteren nog de lijsters lustig kwinkeleerden op een tak van een oude eikenboom, staat nu een kantoorpand met spiegelende ramen. Maakte je ooit een wandeling naar het einde van je dorpje of wijkje, om eens van de vrije natuur te genieten, nu blijf je lopen want de regio’s zijn onlosmakelijk aan elkaar gegroeid! Het avontuur is er af. 
Als je lang geleden vanuit Hoogvliet naar Spijkenisse wilde gaan, dan was dat een hele onderneming. Je wandelde over de Groene Kruisweg in de richting van de Oude Maas om daar vervolgens met gevaar voor eigen leven over de gietijzeren brug over voornoemd water te slenteren. Heden ten dage, oud Hollands, staat er een brug tussen die twee beschavingen, die meer lijkt op een gokkast dan een functioneel attribuut. Als je geluk hebt kun je er over met je opgepoetste GSI. Het gaat allemaal snel en zonder pardon. 
Zo staat er in Hoogvliet nog een boerderijtje. Niks bijzonders zult u zeggen. Vroeger verbouwde de boer daar aardappelen en groenten, tegenwoordig doet hij in betonpalen. De Metro heeft zo zijn voordelen, dat wel, maar moest die betonnen pilaar nou perse bij die boer in de tuin? Als die agrariër straks met zijn echtgenote aan tafel zit om zijn bij Bas gekochte piepers te nuttigen, lopen ze de kans om aangereden te worden door de Spijkenisse/Schiedam expresse! Trouwens de snelheid waarmee gebouwd wordt is niet alleen voor boeren een ramp. 
Natuurgebieden verdwijnen waar je bij staat, even tien minuten op een bankje uitrusten en hopla, de grienden zijn omgetoverd tot rotonde’s en viaducten! Als een stadsmens, en dat zijn we tegenwoordig allemaal, een kikker ziet huppelen, dan bellen ze de politie omdat er onbekende voorwerpen op straat lopen die ze maar eng vinden. Waar eens salamanders kropen, staat nu een betonnen halfpipe om de pubers op hun skateboards te vermaken! Het wuivende riet heeft plaats gemaakt voor dure appartementen, zodat de beter gesitueerde vanuit zijn of haar venster kan kijken naar de natuur die langzaam om hun heen wegrot vanwege de onaantrekkelijke omgeving voor diezelfde natuur. 
Naar krekels luisteren bij de drassige uiterwaarden, vergeet het maar, krekels kun je alleen nog horen bij de dierenwinkel, die ze verkoopt als voer voor hagedissen. Milieuvriendelijk kappen van regenwouden betekend dat voor elke gekapte boom een nieuwe wordt aangeplant, in stedelijke regio’s betekend dit dat men voor elke gekapte boom een lantarenpaal plaatst en voor elke gedode kikker een appartement neer zet in de duurdere klasse. 
Nogmaals, ik heb niets tegen moderne ontwikkelingen, ook ik rij in een auto en woon in een huis, op een plaats waar twee jaar geleden nog koeien graasden, maar moet daarom elk stukje onbebouwde grond gelijk maar gebombardeerd worden met heipalen, om er de zoveelste betonconstructie op neer te pletteren? 
Het enige stukje natuur wat we nog in de direct nabijheid hebben is de biobak, daar leven de insecten en ander gepeupel nog in goede harmonie met hun omgeving, iets wat wij al jaren geleden konden vergeten.

Jan