Indianen in Albrandswaard en omgeving

Wist u dat we in onze directe omgeving nog heuse Indianen hebben? Laatst moest ik in Poortugaal zijn, bij het Delta ziekenhuis. Nee, niet voor mezelf maar voor iemand die ik goed ken. Terwijl ik moest wachten mocht ik plaats nemen in de daarvoor bestemde algemene ruimte annex kantine. De koffie was er heel redelijk, goeie smaak en laag prijsje, waar kom je dat nog tegen? Terwijl ik daar zo’n beetje de omgeving in me opnam, ontwaarde ik veel mensen waarvan ik me af ging vragen of ze nou personeel of patiënt waren. 
Zelf had ik een opgelaten gevoel, ze zullen me toch wel voor 'vol' aanzien? Bij binnenkomst lag er een man op de grond te slapen met een lange regenjas aan, die lag er al de hele ochtend, zo vertelde men mij, dus laat maar liggen. Ik zat net rustig wat koffie uit mijn kopje te slurpen toen er plotseling een deur werd opengesmeten. Ugh, riep een forse man met een enorme lange stok in zijn hand vanuit de deuropening. Zeker een medewerker van de technische dienst dacht ik. Maar toen ik de man wat beter bekeek zag ik dat hij totaal verscheurde kleren droeg, hele repen stof hingen aan zijn armen en benen. Zo Piet, vroeg een andere aanwezige aan de man met de stok, wat heb jij in vredesnaam gedaan? Ugh, sprak de man op luide toon, ik heb zojuist een gevecht gehad in het struikgewas, ugh. 
Nadat ik me voorzichtig omdraaide om te voorkomen dat de Indiaan mijn lachende gezicht waarnam, liep de man op mij toe. Hij tikte me op de schouder en ik moest van hem gaan staan. Met beide handen drukte hij de stok langs mijn lichaam waarna hij de legendarische woorden sprak; ugh, jij zeer lang, hij bedoelde mijn lichaamslengte. 
Gelukkig liep hij weer door en heeft de rest van de aanwezigen allemaal gemeten. Hij paste slechts drie maten toe, lang, gewoon en kort. Ik heb me in ieder geval kostelijk vermaakt daar in de kantine van Delta. De patiënten weten deze ruimte goed te vinden, ze vermaken zich er enorm, kunnen een lekker bakkie doen of een alcoholvrij pilsje pakken, en noem maar op. Deze ruimte is een soort vervanging voor datgene wat ze moeten missen. De meeste patiënten zijn mensen die een beetje pech hebben gehad in het leven. 
Er zijn ook heel veel mensen daar die ooit 'normaal' waren net als u en ik, maar de ingewikkelde en veeleisende maatschappij heeft ze stuk gemaakt. U kent allemaal wel de uitdrukking ' ik wordt gek van al die belastingaanslagen'  nou, de mensen daar is dat prima gelukt hoor. Je kunt het niet helpen als je niet bent zoals je omgeving van je verlangt. 
De meeste 'normale' mensen kijken wat minderwaardig naar de bewoners van Delta of een ander psychiatrisch ziekenhuis, maar zijn zij eigenlijk wel gek? Zij 'zitten' daar bij te komen van een trauma dat u en ik misschien nog moeten krijgen. Het is natuurlijk best een beetje vreemd te noemen als een volwassen vent in het struikgewas een hevig gevecht aan het voeren is met een denkbeeldige vijand, maar doen wij nooit eens vreemd? Is een groep gillende en vernielende jongelui, midden in de nacht, niet ook een beetje rijp voor Delta? 
En is het gewoon dat een voorbijganger wordt doodgeschopt? Is een man die kickt op plaatjes van jonge blote kinderen niet een beetje onterecht een deelgenoot van onze 'nomale' maatschappij? 
Is de uitdrukking dat er meer gekken loslopen dan opgesloten zitten niet gewoon waar? Ik ben bang van wel. 

Jan