De allerbeste wensen!

Allemaal heel veel geluk, vrede en gezondheid toegewenst met dit laatste jaar voor de eeuwwisseling. Deze eerste regel van mijn wekelijkse column staat er niet omdat het nu eenmaal gebruikelijk is om dergelijke wensen uit te spreken aan het begin van alweer een nieuwjaar, nee deze regel is uit mijn hart gegrepen en in mijn epistel terecht gekomen omdat ik het u nu eenmaal van harte gun! 
We hopen toch allemaal op een goede toekomst? Ik hoop al jaren dat ik eindelijk eens de beloning krijg waar ik al zo lang naar uit zie, veel geld en hartstikke gezond, of omgekeerd, want gezondheid gaat voor, maar nee hoor, ik blijf een krakende wagen en als het zo doorgaat kan ik de 'Euro' niet eens betalen! Toch ziet het er allemaal weer goed voor ons uit, er staat een knallend eeuwfeest voor de deur, nog maar 358 dagen, en we kunnen de komende eeuw eindelijk eens gaan emigreren naar de Maan of Mars! Mij maakt het niet uit, ik blijf wel hier, gezellig tussen het gepeupel, dat net als ik houd van de dagelijkse problemen van computers, lastige kinderen en krolse honden. Het zal heus wel leefbaar blijven op de Aarde, want milieu verenigingen waken er voor dat we niet ten onder zullen gaan aan de erosie, die kan ontstaan door ontbossing en het gebruik van bestrijdingsmiddelen. 
Onlangs hadden we nog een kleine discussie over het wel of niet weghalen van bomen, in het belang van de stadsvernieuwing, op de redactie van deze fantastische krant nog wel! Collega pennenlikkers keken mij verbaast aan toen ik te kennen gaf er geen moeite mee te hebben als er een boom plaats moest maken voor het menselijk belang. Ze waren van mening dat je de natuur zijn gang moet laten gaan, an me hoela, wat ben ik dan, een robot? 
Toch is het wel goed hoor, om een beetje bescherming te bieden aan de natuur. Ik vindt het ook heel vertederend om te zien hoe steeds meer mensen regelmatig een boom adopteren en deze koesteren en zelfs in huis nemen om te behangen met fraaie glinsterende ballen! Als ze dan na een paar weken de boom toch maar weer letterlijk op straat zetten, gaan ze zich weer bezig houden met het overmaken van een paar tientjes aan het Wereld Natuurfonds of Greenpeace! Gelukkig wordt de soep nooit zo heet gegeten als ze is opgediend, dus zullen er heus wel bomen overblijven en ik zal daar zeker niet tegen zijn, ik kijk wel uit! 
We hebben dus zo met z’n allen toch maar mooi het jaar weer af kunnen sluiten met een tevreden terugblik op het oude jaar, ik heb een kleine vijftig keer u kunnen'verblijden' met mijn hersenspinsels en de andere medewerkers van deze krant hebben stuk voor stuk hun best gedaan het product zo goed mogelijk aan u af te leveren, en dat is meer dan perfect gelukt, althans dat vindt ik! 
Ik hoop dan ook van harte, dat ik u straks, over een kleine twaalf maanden nog de beste wensen voor de komende eeuw kan doen, want met die millennium problemen weet je maar nooit! Maar ik beloof u; als de computers en dus ook de drukkerijen niet meer werken door deze overstap, ik persoonlijk een handgeschreven Maaspost kom brengen, want die kun je niet missen, zelfs de column niet! Allemaal nogmaals een beregoed jaar!

Jan