Commissaris van den boom

Heeft u al een boompje geplant? Vorige week was de nationale Moomplantdag, inmiddels een jaarlijkse traditie, die tot doel heeft de boom voor uitsterven te behoeden, denk ik. Het planten van een boom vergt een heleboel kennis en inzicht en moet worden gedaan door gekwalificeerd personeel om teleurstellingen te voorkomen. Toch worden op dergelijke dagen bomen geplant door mensen die slechts ervaring hebben met het hanteren van bomen nadat ze zijn omgehakt en verwerkt zijn tot papier. 
In het dagelijkse leven lopen commissarissen van de koningin met hele stapels papier te zeulen, om hun functie nog enig cachet te geven. We kennen ze als mensen die er ‘pakkie deftig’ bij lopen en altijd een taal gebruiken waarbij je de dikke van Dale minimaal een keer nodig hebt om ze te begrijpen. 
Het is dan ook een vermakelijk gezicht als je ziet hoe ze een schep vasthouden, het lijkt wel een klucht. Ik verdenk ze er van thuis eerst te hebben geoefend, want ze kunnen in hun positie natuurlijk niet publiekelijk af gaan! Toch is het best goed hoor, bomen verrijken de omgeving en vullen het zuurstof tekort weer een beetje aan dat door het kappen van regenwouden toch al een stuk minder is geworden. Wat ik me echter wel afvraag, groeien bomen die door notabelen zijn geplant beter dan bomen die door het gepeupel in de grond zijn gekwakt? 
In ieder geval stonden er tijdens de plant plechtigheden meer vlaggen en mensen, om het gat in kwestie, waar de commissaris ging planten, dan bij de kinderen van de plaatselijke basisscholen. Persoonlijk had ik ook de indruk dat de stam van de officiële boom wat rechter was, maar dat kan ook mijn verbeelding zijn geweest. Er waren ook arbeiders van gemeente werken aanwezig, handig voor als er wat fout gaat, maar wat moeten die beroepsplanters wel niet denken van het hele gebeuren? Als zij bij het planten van elke boom zoveel zouden staan te lullen als die officials, dan had hun baas ze allang bij het grof vuil gezet. 
Maar we zijn wel zeer vereerd natuurlijk, want ook bij mij staat pal voor mijn keukenraam nu een schitterende tak recht overeind in de bagger. Ik hou best van bomen, ze geven schaduw op de momenten dat de zon hinderlijk op je knar schijnt, dat weet u vast nog wel van vroeger, en bovendien ruiken ze zo lekker. 
In ieder geval ga ik van de zomer ‘onze’ boom eens lekker verwennen met vers water, want hij heeft al een achterstandspositie, deze is geplant door een paar schoolkinderen en is dus niet van adel, en dat is toch zielig?

Jan