Wat is nou belangrijk?

Het is eigenlijk een beetje vreemd om terwijl de mensen elkaar afslachten in Servië, te gaan zitten wauwelen over Jut en Juul hier uit de buurt. Maar aan die ellende die vele onschuldigen tot radeloosheid heeft gedreven, kan ik niet veel veranderen. Ik zou hooguit in een land, dat geen NAVO lid is, kunnen gaan wonen, en dan heel hard roepen: ik wil dit niet! Maar het heeft geen zin! Daarom zal ik me er in deze column ook maar niet mee bezig houden, want populair worden over de ruggen van mensen die slachtoffer worden van gruwelijke wreedheden, is niet mijn stijl! 
Waarom dan toch dit onderwerp aangehaald? Simpel, om de ironie aan te tonen van de dingen waar we wel en waar we niet mee bezig zijn. Terwijl 500 km verderop de doden bij bosjes vallen, zitten er vreselijk veel Nederlanders in de zorgen om het wel en wee van onze kroonprins! Kan hij nou lid worden van het IOC en zo ja, geeft dit dan geen problemen voor de toekomst? Wanneer zal hij nou eens gaan trouwen, hij zal toch geen homo zijn? Trouwens zijn moeder mag ook wel eens opschieten, die jongen had allang koning moeten zijn! 
Ik krijg er soms wel de kriebels van hoor, laat die man toch! Afgelopen week moesten er weer verschillende tv stations het nog niet getrouwd zijn van Alexander, aan de kaak stellen, er was zeker geen belangrijker nieuws. Ook was de media weer druk in de weer met onze prins en het Olympisch Comité, want Nederland moet natuurlijk internationaal wel mee tellen. Eigenlijk vindt ik dat de knul nog maar een poosje lekker moet genieten van het heerlijke leven als vrij man. Laat hem maar eens lekker rollebollen op een hooi zolder, later als hij getrouwd is dan mag het alleen op vrijdag, en dan nog onder begeleiding ook! 
En dan dat Olympisch gedoe, mag hij dan nog mee doen met de Elfstedentocht? Mag hij dan nog als een jonge hond, in korte broek, het dames hockey team omhelzen? Zijn tijd komt wel, laat maar dollen. We zijn als Hollanders nou eenmaal bemoeizuchtig, daar verander je niets aan. Wij maken ons van oudsher grote zorgen om kleine dingen. Voor ons was het afgelopen weekend de smaak van een paasei belangrijker dan het geweld op straat, en voor ons is ook het huwelijk van de kroonprins veel belangrijker dan de vermeende concentratie kampen in Joegoslavië. 
Maar misschien is dat ook wel goed, want er moeten ook mensen overblijven die nog vrolijk zijn, als de humor uit het leven verdwijnt, dan verdwijnen ook de levenssappen. Het is alleen te hopen dat als straks de collectebus weer voorbij komt om euro’s op te halen voor de ontheemde medemens, we nog vrolijk genoeg zijn om  de knip te trekken.

Jan