Horgaas

geplaatst: 25 augustus 1999

Jan Koopmans

Soms is het in dit landje wel eens mooi weer. Nu is dat maar betrekkelijk, want ik heb een kennis die is gek op regen, dus wat is mooi weer. Maar laten we even aannemen, wanneer het droog is, de temperatuur behaaglijk en je de deuren en ramen gewoon open kunt zetten zonder dat je koffiepot vastvriest aan het keukenblok, dat het dan mooi weer is. Ook wij hebben de tuindeur, nee het gaat nu echt niet weer over die tuin, wel eens open. Het vervelende daarvan is dat er dan muggen kunnen binnenvliegen die je op de een of andere duistere wijze, een bult van hier tot gunder bezorgen. Ineens heb je een grote jeukende bult ergens op een vervelende plaats, je hebt het niet zien gebeuren, maar je bent dus aangeschoten door een mug of iets dat daar op lijkt. 
Zoals alle Nederlanders zijn ook wij zuinig, dus hadden we eerst voor de open deur een stukje vitrage gehangen, met punaises.  Dat was even leuk maar elke keer lekte het zooitje, en kwam er toch weer zo’n terrorist binnen, die dan ogenblikkelijk op zoek ging naar bloedgroep A, want die heb ik. Nadat we gemiddeld drie vliegenmeppers naar gort hadden gemept, besloten we om toch maar een echte hordeur te gaan kopen. 
Wij naar de bouwmarkt, want tegenwoordig kun je daar van alles kopen, van hanenbalk tot bloempot. We werden echter wel even helemaal dol van de mogelijkheden, je had wapperhorren, schuifhorren, klaphorren, rolhorren vertikaal, rolhorren horizontaal en gewone horren. We vroegen even om advies aan een verkoopster, dat is geen punt bij die zaak waar wij waren. Uiteindelijk hebben we na een deskundig advies en een gedegen eigen inbreng gevolgd door een informele discussie tussen mij en mijn echtgenote, besloten om een rolhor te nemen. Er stonden stapels van, dus we pakten de maat die wij wilden hebben, mijn vrouw had het persoonlijk opgemeten. Nadat we thuis de zaak hadden uitgepakt en ook weer ingepakt omdat we even moesten ruilen voor een andere maat, zijn we uiteindelijk aan het eind van de middag zover dat we de bouwplannen op tafel hebben liggen en de montage kon beginnen. Gelukkig hebben de fabrikanten er een gebruiksaanwijzing bij gedaan die voor de gemiddelde gepromoveerde doctorandus in de werktuigbouw begrijpelijk is, dus dat was geen punt voorž.. 
Nadat we diverse malen een veer, die volgens de instructie vier windingen opgewonden moest worden, hadden laten schieten, met alle gevolgen van dien, waren we zover dat we het zooitje in de eerder aangebrachte rail op het kozijn konden klikken. Toen dit uiteindelijk na zeker twaalf pogingen nog niet gelukt was, kreeg ik een onweerstaanbare drang om dat ding in de bek van die verkoopster te rammen, dat kan toch nooit een punt zijn daar! Maar gelukkig kreeg mijn vrouw me weer rustig en na drie valeriaantjes kon ik het weer opbrengen het ding verder te monteren. 
Het is toch gelukt, wij blij, muggen de pest in, maar dat is dan jammer. Toch was het wel vervelend dat gaas zo onduidelijk is te zien, tenminste voor New Foundlanders wel, want reeds na een uur liepen ze buiten in de tuin terwijl ik zeker wist dat de hor gesloten was, was ja, want ik denk dat we nu weer te zijner tijd een nieuwe moeten gaan kopen, maar dat is vast geen punt voorž..

Jan