Ergonomie
Waar moet dat heen, hoe zal
dat gaan en hoe moet het verder? Kent u het woord; ergonomie? De wat ouderen
onder u vast niet, maar de rest heeft er de bek van vol! Volgens een gemiddeld
woordenboekje betekend het; leer van de arbeid. Wat heeft dat met deze column te
maken?
Dankzij de ARBO wet en wat daar nog allemaal meer bij komt kijken, weten we nu
dat je achter een toetsenbord haaks op een buitenraam moet zitten en dat het
scherm op exact gelijke hoogte met je hoofd moet staan. De stoel moet van het
type lang zitten zonder rugklachten zijn, en verder mag je niet langer dan twee
uur tikken. Dus deze column komt tot stand door vele regels van de Arbo wet te
overtreden, dat maakt niet uit want ik schrijf dit lekker thuis en ik heb hier
in huis deze wet direct afgeschaft in verband met de kinderarbeid die we hier
plegen, afwassen, stofzuigen enz. Ik begin me namelijk wat te irriteren aan de
steeds strakker wordende regels die gelden bij het uitoefenen van een
beroep.
Vuilnismannen mochten vroeger loodzware met as van de kolenkachel gevulde
metalen vuilnisemmers optillen, om ze met de hand te legen in de stortgoot van
de vuilniswagen die op een meter hoog achter de wagen zat. Dat is afgeschaft, nu
mogen ze slechts goedgekeurde plastik zakken in hun verlaagde stortbak donderen,
onder voorwaarde dat hij niet te zwaar is. Binnenkort wordt het maximale
toegestane gewicht nog verder omlaag gebracht. Er zal een tijd komen dat de
vuilnisman slechts zakken accepteert die niet zwaarder zijn dan twee pond, de
rest moet je dan per steekwagen zelf maar naar de stort brengen. Ik ben er blij
mee hoor, het was niet goed die zware gewichten, maar elk beroep heeft zo zijn
nadelen.
Zelf heb ik ooit als leerling liftmonteur op 20 jarige leeftijd samen met een
collega de leiders van 150 kg de trappen opgezeuld, dat mocht gewoon en ik ben
er niet ziek van geworden. In de expeditie sector wordt door de harde werkers
gewoon gebuffeld, tenminste als er geen inspecteur langs komt om te vertellen
dat je niet zoveel mag tillen. In de loop van de tijd zijn de mensen zo zwak
gemaakt dat je elke tien jaar de maximale toelaatbare gewichten weer verder moet
verlagen, de mensen worden steeds zwakker en bevattelijker voor rugklachten en
krijgen stress van de machines die vergeefs probeert die klachten te
voorkomen.
Lang werken mag niet meer, ondanks de goedgevulde loonzakjes. Nu willen ze een
vierdaagse werkweek, ooit werkte men er zes! Iedereen wil een topsalaris, veel
verdienen met weinig werk is het motto, de mens wordt steeds luier en beweegt
steeds minder, straks doen we niet anders meer dan op een elektrische stoel van
de computer naar de tv rijden terwijl het huishoudelijk werk door robots wordt
gedaan. De sportscholen doen goede zaken, want wil je voorkomen dat je straks de
jampot niet meer open kunt maken, bij gebrek aan fysieke kracht, zul je keihard
moeten trainen met hele zware gewichten, die ver boven het maximaal toegestane
gewicht wegen die de ARBO zo mooi voor ons heeft bepaald.
Want op sportscholen hijsen mensen die op de werkvloer te bedonderd zijn om een
doos van 20 kilo op te tillen, regelmatig gewichten die vier maal zo zwaar zijn.
Jan