Boom zonder hersens

geplaatst: 27 oktober 1999

Jan Koopmans

We hebben het allemaal erg druk. Dat komt omdat we zoveel moeten doen om alle gemakken die het leven ons bied te kunnen benutten, dat is een doordenkertje. Ook ik heb het druk, zo druk dat ik geen tijd meer heb om naar tv te kijken, toen ik het van de week toch een keer kon doen zag ik tot mijn verbazing dat het tegenwoordig al in kleur is! 
Op het scherm stond een boer te vertellen dat zijn koeien overlijden aan de gevolgen van weggeworpen lege blikjes. Omdat ik me probeerde voor te stellen hoe zulks kan gebeuren, volgde ik de uitzending. Het blijkt dat de in het weiland en langs de weg gegooide blikjes door de grasmaaier van de boeren tot scherven worden geslagen en zo samen met het gedroogde gras, dat dan ineens hooi heet, in de voedselketen van onze vaderlandse trots beland. Goed, een beetje koe kan wel wat hebben, maar van een cola blikje krijgt de bolle herkauwer beslist pijn in een van zijn magen, waardoor de kans op zure melk reëel aanwezig is. 
Ik bedoel hiermee eigenlijk gewoon dat de recreanten, maar ook andere voorbijgangers, eens wat meer na moeten denken bij wat ze doen. We kennen in deze wereld veel gemakken, waarvan het blikje er ook een is, geen gezeul meer met statiegeldflessen die je weer terug moet brengen naar de winkel, nee de verpakking kun je gewoon wegwerpen. Toch is dat voor velen nog een moeilijk probleem, het meeslepen van zware volle dozen met gevulde blikjes is kennelijk minder erg dan het even mee terug nemen van de superlichte lege aluminium kokertjes, die thuis gemakkelijk in de container passen. 
Maar het wegwerpen op de juiste manier is in de huidige maatschappij toch al een probleem. Waar laat je een boom bijvoorbeeld waar je op bent uitgekeken? Precies, je hakt hem om en stookt het kreng op in je open haard! Maar als je die dan niet hebt? Tja, misschien kan Ineke Lukus van de Hoogvlietse bomenridders er dan nog een koddebeier van breien om ten strijde te trekken tegen de vandalen die zomaar platanen omhalen. 
Eigenlijk wil ik met dit verhaal alleen maar zeggen dat het tijd wordt dat we allemaal, ik dus ook, eens een beetje meer gaan letten op wat we doen. We hebben verschrikkelijk veel oog voor het milieu, vooral als het om de uitstoot van cfk’s en andere lekkere stoffen gaat, maar de dingen die dichterbij huis liggen, zoals dat blikje dat dood en verderf kan zaaien, ontglipt vaak aan ons beperkte gezichtsveld. 
En als het aan mij ligt dan heb ik liever een koe in mijn tuin dan een boom, want die koe mag ik opeten wanneer ik trek krijg, maar die boom blijft daar staan tot ik een kapvergunning krijg, en dat is tegenwoordig haast onmogelijk  met al die nobele milieu freaken om je heen! 
Men beschermd nu eenmaal liever een boom zonder hersens dan een levend wezen met emoties.

Jan