Kunstkoppen rolden

geplaatst: 13 september 2000

Het kan natuurlijk niet anders, deze column moet over het Kunstkopfestival gaan. Het was wel weer leuk, dat wel, maar zo hoort het ook. Hoewel ik bijna m’n gat heb verbrand aan een vuurspuwende idioot, die geheel onverwacht mijn kant op spuwde, heb ik het best naar de zin gehad in het nog lang niet voltooide stadscentrum van ons durpie. Jammer voor Spijkcity en de Albrandswaarders, die ook wat op touw hadden gezet, maar iedereen was naar Hoogvliet gekomen omdat het daar zo gek nog niet is. En dan de jaarlijkse verkiezing van de Hoogvlieter van het jaar, breek me de bek niet open! 
 
Ik weer niet natuurlijk, terwijl ik altijd m’n best doe om op te vallen. Nee, gelukkig hebben de dames en heren van DSG gewonnen, terecht maar ook bezopen dat het moest gebeuren. Het is toch triest dat vrijwilligers het moeten opnemen om de ouderen en gehandicapten te voorzien van hun natje en droogie, hoort dat niet gewoon bij gezondheidszorg? Maar mevrouw Borst zal wel weer geen centjes hebben, ondanks de miljarden meevallers. Maar  ik ga me daar niet boos meer over maken want ik wil het gezellig houden. 
Joop, u weet wel onze 'politionelepersvoorlichtendesportcolumnist', was weer helemaal los, want hij mocht het gebeuren op het hoofdpodium aan elkaar breien. Nou neemt hij zelden een blad voor de mond, maar om nou heel Hoogvliet aan te zetten tot het maken van een 'wip' ten behoeve van het welzijn van een vriendenkring die subsidie nodig heeft, gaat wat te ver, het is voor mij steeds moeilijker om dit soort dingen nog te doen met al die drukke werkzaamheden. Dus Joop, doe het zelf maar. 
Het was trouwens wel armoedig hoor om de genomineerden 'voor te rijden' in zo’n stokoude wagen uit de zestiger jaren, was er geen geld voor een nieuwe? Wat ook zo leuk is bij dit soort bijeenkomsten, is het feit dat alle 'prominenten' komen kijken. Ondanks dat er geen camera’s genoeg waren om ze er allemaal op te zetten, waren toch een flink aantal bestuursleden en randfiguren komen opdagen, dat is erg sportief. 
Eentje wil ik er toch noemen, want het is de enige die ik ken die het niet erg vindt als hij niet op de 'plaat' komt, Jan Schildkamp. Ome Jan, want zo noem ik hem liever, staat altijd belangstellend tussen de meute, maar ondanks zijn kleine postuur vindt je hem altijd in de drukte, gewoon omdat de man in z’n eentje meer uitstraalt dan een heel plein vol publiek, gek he?  Maar ja, deze opboxer heeft al een keer de eer gehad, en eren doe je maar één maal, alweer jammer. 
Niks ten nadele van onze omliggende en bevriende gemeenten, maar Hoogvliet laat toch steeds weer zien dat ze eigenzinnig, en met goede hoop op de toekomst, steeds weer in staat is om net even wat meer te doen voor volk en vaderland. Natuurlijk is ringsteken in Poortugaal belangrijk, maar als onze vrijwilligers een feestje op touw zetten kunnen we ze natuurlijk niet in de steek laten. En in een maatschappij waar vaak meer initiatief van vrijwilligers afkomt dan van onze regeerders in den Haag, is het bijna misdadig om NIET naar hun activiteiten te komen kijken. 
Dus als ze volgend jaar weer mij niet kiezen, dan moeten ze maar alle vrijwilligers op het podium trekken, want die verdienen het zeker!

Jan