Straatspeeldag

20-6-2001

SWIJ Je wil het niet weten, vast niet.

Het was vandaag de Nationale Straatspeeldag, ja echt! Vandaag mocht je als automobilist, zoals gebruikelijk, niet te hard door de woonwijken scheuren. Overal waren kinderen met moeders die vlaggetjes, slingers en vooral veel uithangborden bij zich hadden om de scheurijzers tot kalmte te manen. Zelfs buschauffeurs moesten er aan geloven en moesten stoppen om een pamflet in ontvangst te nemen, tis wat!

Wel leuk zo’n dag hoor, lekker weertje, mooie meiden, en je raampie helemaal open om de gezonde buitenlucht, verrijkt met petrochemie, in te ademen. Ik ben van hot naar haar gereden, hoe komen ze eigenlijk op zo’n credo?Een heus indianendorp in Hoogvliet, op de Lengweg. Kleine en grote opperhoofden en squaws. Vooral die squaws, wat hadden die lekkere patat te koop zeg, en dan die frikadellen, heerlijk! Ik heb dat natuurlijk allemaal niet gekocht, ik eet verstandig.

Ondertussen heb ik door al die afzettingen wel mijn maandquote aan lopen overschreden. Overal waren straten dusdanig afgezet dat ik veel te ver mijn wagen moest parkeren, en met camera en kladblok door de bagger en graspollen moest survivalen.

Elders in de stad, nou ja stad, was een heel sportief gebeuren aan de gang. Spelletjes en rolschaatsen, op van die dingen met vier wielen, maar dan op z’n Belgies, dus de wielen achter elkaar in plaats van gewoon, zoals het hoort twee aan twee, naast elkaar, belachelijk, zeker weer iets van Triconi!  Jacqueline Cornelissen, u weet wel onze buitenruimte manicure, opende persoonlijk, natuurlijk weer met verve, een foto-expositie in café de Zevensprong, o, nee, sorry Erik, clubhuis de 7 sprong. Trouwens een van de leukste clubhuizen die we hebben, altijd een goed bakkie prut en een leuke babbel. En dat heb je nodig als vliegende reporter.

Trouwens mooie muurschilderingen daar bij de 7 sprong. Die zijn daar aangebracht door die Hoornweg, u weet wel die vent die straks ook weer in deze uitzending zit, langharig tuig! Uiteindelijk ben ik zwaar gewond weer naar huis gegaan. Ja, want mijn knie lag open vanwege een aanvaring met mijn autodeur.

Eerder deze week had ik de knie al voorbereid door een salto-mortale achterwaarts met schroef te maken met mijn beddenmatras. O, dat weet u als luisteraar natuurlijk nog niet. Een paar dagen geleden ben ik met matras en al van een bokspring bed gedonderd, ik kwam klem tussen de kast en het ledikant en kon daar zonder hulp van een rap toegesnelde eega niet meer tussenuit komen. Zware averij aan de knie en polsen, ik bloede en ben een stuk huid kwijt, dat was ook niet meer te vinden op de plaats des onheil. Het was een beetje aan het herstellen, ik kan alweer zonder krukken en rollator, maar afgelopen middag stootte ik de zaak dus weer open tijdens mijn straatspeeldagexcursie.

Ik zit hier dus nu een beetje zielig achter de microfoon mijn verhaal te doen, en ben blij dat mijn mede programmamakers zo meelevend zijn. Gelukkig hebben we vanavond Winni, want Roel had vast geen meelij gehad.

Al met al dus een roerige week, een week met veel drukte, vooral kouwe, maar ja het is dan ook komkommertijd en dan maak je van een speldenprik een vleeswond. A.s. weekend hebben we in Hoogvliet het midzomerfeest, nou dat is tenminste nieuws! Ja, ik weet het, het is elk jaar, maar toch is het nieuws, niet zeuren. En het is te verwachten dat het gezien de komkommertijd enorm druk zal worden.

Ja heel erg druk, want alle journalisten en verslaggevers uit de regio komen kijken, want zoals ik al zei, je moet nu van een mug een olifant maken.

Jan.