Sterallures!

24 juli 2002

Je hebt van die dagen dat je denkt moet ik het eigenlijk nog wel allemaal zelf doen of laat ik het een ander opknappen.
Dat had ik twee weken geleden ook. Ik was er een keertje niet, dat wil zeggen ik was er wel maar niet hier. Gerard nam het wat de column betrof een keertje van mij over.

Op zich geen ramp want hij kan dat best, ook hij heeft ooit Aap, noot Mies geleerd op het leesplankje, waarbij het me overigens nog steeds verbaast dat mies niet met een hoofdletter werd geschreven.

Maar sinds hij die column heeft geschreven en daar, merkwaardig genoeg ook nog positieve respons op kreeg, heeft hij last van sterallure! Hij wil plotseling dikke sigaren roken en toen ik laatst bij hem was moest ik inenen whisky drinken van 250 piek de fles! Zijn witte poenige Duitse sterauto met elektrische ramen moest ineens worden gepoetst want hij wil met een beetje cachet rondtoeren op vaderlands wegen. Hij is zich schrijver gaan noemen die al of niet met een schrijversblok het medialand wil gaan veroveren. Uren brengt hij in retraite door om vervolgens zwaar geïnspireerd zijn vingers te masseren om met de juiste toetsaanslagen weer een van zijn Meesterwerken te creëren om aan u en mijn oren en ogen te presenteren. 

Nee, het gaat niet goed met Gerard, hij loopt heel de dag op vleugeltjes, of waren het nou wolkjes? Hij schijnt alweer bezig te zijn met een aantal nieuwe columns, en dat voor iemand met een schrijversblok! Er word zelfs al gefluisterd dat hij plannen heeft om zijn verzamelde werken in boekvorm uit te geven.
Ik gun hem zijn succes van harte hoor, zo ben ik ook begonnen en zie wat er van kwam, ik ben er nu na 40 jaar nog niet mee klaar. Dus hij heeft nog even.

Maar even zonder dollen, het was een leuk verhaal dat hij had geschreven, niks mis mee, echt een meesterwerk. En ik hoop ook dat hij het blijft doen (ik denk dan stiekem aan proberen), want hij kan het best leuk.

Maar goed, ik ben er deze avond weer en moet dus ook weer een column mee nemen want anders is het programma niet compleet. Nu is ons programma nooit compleet, want altijd ontbreekt er wel iets, maar vooruit. Daarom ben ik ook blij dat Dick er vanavond bij is want misschien komen er dan eens wat leuke onderwerpen voorbij zeilen. Hoewel Dick natuurlijk tussen Gerard en mij een wat nederige positie inneemt, zijn we toch ook blij van zijn inbreng gebruik te mogen maken want we geven graag ook minder bedeelden een kans. Ik zit eigenlijk maar wat te dollen, maar wat wil je als je een column MOET schrijven, dan ga je dat krijgen. Natuurlijk is Dick belangrijk en kan Gerard best leuk schrijven, dat is buiten kijf, maar je moet ze dat niet zo duidelijk zeggen want voor je het weet gaan ze ECHT naast hun schoenen lopen. En aangezien deze column midden in het programma zit en we dus nog een uur te gaan hebben, moet ik zorgen dat ze niet een uur gaan zitten vervelen.

Daarom Gerard en Dick, fijn dat we er vanavond weer wat van mogen maken, ik ben trots op jullie!  Cobie doet zoals gebruikelijk de knopjes weer, dus het betere schuifwerk is in goeie handen en met al deze complimenten kan er haast niks mis gaan. O, ja, nu we toch weer wereldwijd te ontvangen zijn is het goed om iedereen even gedag te zeggen, want zelfs onze Hoogvlietse boer in Canada zou luisteren vanavond. Dus een hartelijke groet aan al die mensen, waar ook ter wereld, die nu luisteren en ik hoop dat jullie ons niet beoordelen op de kwaliteit van deze uitzending, want volgende week wordt het vast beter. De vaste luisteraars weten dit natuurlijk al want we beloven dat uiteindelijk al bijna een jaar.
Jan.