Hoogvlieter van het jaar!

25-9-2002


Elke week is het weer sabbelen om u een verhaaltje voor te schotelen waar uw leven weer wat rijker van wordt.

Dit keer mag het natuurlijk niet gaan over de Hoogvlieter van het jaar, daar bent u al mee doodgegooid en elk woord dat ik er nog aan wijdt lijkt op narcisme, zelfverering en arrogantie.

Bovendien ben ik nog steeds van mening dat je als Hoogvlieter van het jaar niet beter bent dan anderen, je bent gewoon een keertje voor een jaar het visitekaartje van een bedrijf dat de naam draagt: ‘Vooruit met de geit’, of te wel met vele handen het leven leuk maken voor iedereen.

Wat wel leuk is dat je gratis vele foto’s van jezelf zomaar kunt uitknippen. Ons eigen Weekblad Hoogvliet had een foto die de moeite waard was, en nog belangrijker, mijn S achter Koopman stond er tenminste. De Maaspost, ach ja die schreven mijn naam ook goed, maar dat zal wel zijn gekomen omdat ik nog wel eens wat voor ze freelance, want die hebben vaak geen gek kunnen vinden die van die 33 cent per regelklusjes willen doen. De Delta had het helemaal fout, daar was de S pleitte!

Gek eigenlijk want op de pagina ernaast stond het wel goed, maar ja dat regelt onze voorlichter Peter van D en zelfs hij kan dat onthouden!  Het Rotterdams Dagblad, niks mis mee natuurlijk, mag ik ook niet hardop zeggen want het is de moeder van de Maaspost, die had het ook al mis, weer geen S! Wel een goed artikel trouwens, het ging tenminste niet alleen over mij. De krant van Joop, u weet wel die steppende voorlichter met de blik op oneindig en het verstand op, nee ik zeg het niet want hij kan me horen, heb ik nog niet ontvangen want de bezorgers kunnen nog steeds Tussenwater niet vinden op hun boardcomputer.

Stadstekst en Rijnmond tekst kennen me ook al niet want ook daar ontbrak de S, wat een zalven toch.

Joop, ja die weer, je hebt hem nodig als je last van muggen hebt, van der Hor dus, had ook al moeite met namen. Ome Jo Rolandus maakte hij van alles van, Hoogvliet Org moest het ook al ontgelden, hij maakte er orgie van, waar het hart van vol zit…….

Zelfs de nieuwe voorzitter van de Vrienden van Hoogvliet wist niet eens dat ik Jan heet en geen Joop, bijna een belediging! Gelukkig weet ik de goede man’s naam ook nog niet dus kan ik het hem vergeven.

Nog een keer terugkomend op Joop moet ik toch kwijt dat ik hem soms best een vreemde vent vind, een beetje met teveel aan eigen mening en wat ‘doordrukkerig’.

Maar hij weet toch steeds weer die ‘slechte’ eigenschappen in het voordeel van de zwakkere om te buigen. Zijn acties zijn altijd in het belang van mensen die het echt nodig hebben. Is het niet de afasie patiënt dan is het wel het kansloze jonge patiëntje dat nog een laatste wens heeft. Zijn initiatieven en die van zijn medestanders, moeten we dan ook goed ondersteunen, want er zijn vaak meer mensen die opkomen voor eigen belang dan voor het belang van mensen die het minder hebben getroffen in het leven. De Steppers die straks naar New York gaan zijn daar zo’n voorbeeld van, ze krijgen er geen cent voor, ze doen het uit liefde en respect voor mensen die zelf niets meer kunnen ondernemen, petje af voor die ‘stomme zakken’ op die ‘Footscooters’.

En of ik trots ben Hoogvlieter van het jaar te zijn? Ja dat ben ik, maar nog trotser dat ik hiermee in ieder geval Hoogvlieter word genoemd, want dat is pas echt iets om trots op te zijn!

Jan