De Columnist

Jan Koopmans


Klik hier voor al Jan's oneliners
Jan's stukkie
Week 43
Klik hier voor eerdere columns

Geen gemier!


Hoogvliet is dan wel een deelgemeente van die stad een eindje verderop, het blijft hier een eigenzinnige stadje met nog veel eigenzinniger inwoners die hun erfgoed verdedigen met hand en tand. Dit bleek wel de afgelopen week toen ene meneer Pijbes, de directeur van de Kunsthal, en die kennen de meeste slechts van uitzendingen op tv Rijnmond, het in zijn bolletje haalde onze ‘Miereneter’ van de Hoogvlietse sokkel te kletsen om hem in zijn eigen Kunsthal- voortuin neer te kwakken. Gelukkig zijn Hoogvlieters mensen die als het goed gaat nooit mopperen maar o wee als je aan het durpie zelf komt, dan is zelfs onze deelgemeente te klein! Dat was dan ook meteen het geval vorige week woensdag toen het plan van deze ‘kunstminner’ uit Rotterdam ons ter ore kwam. Zelf werd ik overstelpt met boze telefoontjes en e-mailtjes van mensen die beslist niet van de Miereneter af willen. U weet ik ben een groot liefhebber van kunst, daar maak ik ook geen geheim van. Ik kon vroeger al beide benen in de nek leggen en een bord Brinta leeg eten, dus kunst is me niet vreemd. Mede daarom wierp ik me op voor deze ‘zware’ kwestie en heb ogenblikkelijk contact gezocht met het hoogste orgaan in Hoogvliet. Gelukkig zijn onze bestuurders helemaal op onze hand want ook zij willen het beeld in Hoogvliet houden. Hoewel onze deelraadsvoorzitter nog wel even, in de wandelgang, opmerkte dat het misschien tijd wordt om een stichting Beeldenridders in het leven te roepen. Dat laatste lijkt me niet echt wenselijk want je kunt nu al haast niet meer in Hoogvliet rondlopen zonder ergens een bomenridder tegen het lijf te lopen, als daar beeldenridders bij komen staan we straks in een ridderlijke file op de binnenban. Bovendien kunnen we het Marcellus Hoornweg, de oorspronkelijke bomenridder, niet aan doen om op zijn leeftijd weer in conservenblik en te paard de deelgemeentesecretarie binnen te stappen. Kunst is erg belangrijk voor onze stad, we hebben hier veel beelden en nog veel meer kunstenaars. Hoogvliet is een van de mooiste en zeker groenste stukjes woongebied die Nederland kent, daar horen gewoon hier en daar wat kunstwerken bij. Trouwens hoe zouden de Spijkenissers ooit nog de weg naar huis vinden als de Miereneter ineens weg is? Nu weet iedereen dat je voorbij dat kunstwerk al snel bij de volgende file bent, in de richting van die bewegende schroothoop die men brug noemt. En dan heb ik nog een argument om het beeld van Calder hier te houden. ‘Kunst hoort onder de mensen’, een kreet die uit de kunstwereld zelf afkomstig is, nou meer onder de mensen dan hier in Hoogvliet zal de miereneter nooit komen. Ik ken mensen die hem zelfs ’s nachts stiekem bijvoederen! Door centralisatie van kunst ontneem je als het ware de kunst aan het ‘gewone’ volk en maak je het toegankelijk voor een select gezelschap van ‘kunstliefhebbers’ die er meer over ouwehoeren dan er naar kijken. Waar is de tijd van Piere Janssen? Als antwoord op deze coupepoging van Pijbes heb ik de actiegroep: ‘Geen gemier! Hier dat dier!’ opgezet. Want als we nu niet ingrijpen dan worden we straks kaalgeplukt door een stel kunst freaken die slechts de kaartverkoop van hun musea op willen krikken. Als we er naar toe gaan om alle kunst op één plaats onder te brengen dan zal de interesse in kunst verdwijnen, want uit het oog uit het hart. Kunst is mooi als het staat in een natuurlijke omgeving, een schilderij hoort in een binnenruimte, dat kan een museum zijn maar evengoed een openbaar gebouw, want ook dan breng je kunst onder de mensen. Grote beelden zoals dat van Calder horen in een buitengebied, maar dan wel tussen de mensen en niet ergens onderaan de Westzeedijk in Rotterdam waar je met je auto niet eens kunt parkeren om vervolgens door de bagger te lopen en te kijken naar het ding. Nee het beest hoort hier en blijft hier! 

Jan Koopmans


TERUG





Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org