De Columnist

Jan Koopmans


Klik hier voor al Jan's oneliners
Jan's stukkie
Week 11
Klik hier voor eerdere columns

Hans, bedankt!

Zo dat hebben we ook weer gehad, de verkiezingen zitten er op en in Hoogvliet waren er geen ongelukkige grote verschuivingen, daar ben ik blij mee. Beetje jammer voor vriend Spoor van de VVD, maar ja, niemand kent het spel beter dan Flip dus die komt er wel weer overheen. Met deze verkiezingen kwam er ook een eind aan de ‘Elemans’ periode. Hans Elemans, jarenlang het gezicht van de deelgemeente en de man die Hoogvliet weer op de kaart zette.  En ook de man die de granieten link vormde tussen de Hoogvlietse wensen en de clan op de Coolsingel. Hij liet zich niet ondersneeuwen, hij was onverbiddelijk, binnen de mogelijkheden, in zijn eisen en standpunten. Soms was hij rigoureus, bijna irritant bezig onze stad positief neer te zetten en te promoten zodat menig topambtenaar vroegtijdig de vut in vluchtte. Hans was een terriër die zich vastbeet in problemen en pas losliet als er een oplossing kwam. Zijn bekendheid op politiek vlak en ervaringen met mensen, ook buiten Hoogvliet, maakten van hem een deelraadsvoorzitter die bijna onvervangbaar was. Hij was er de man niet naar om zomaar even wat te beslissen, de dingen moesten eerst goed worden door gesproken. Als je hem wilde spreken dan kon dat gewoon. Ik heb een keer een uur bij hem zitten afzien in zijn mooie kantoor in de secretarie, dat vergeet ik nooit! Een uur koffie zonder suiker zitten drinken bij een rookverbod, wat een genot…… Maar de resultaten van dat gesprek maakten mijn ontwenningsverschijnselen weer meer dan goed. Hans e-mailde, faxte of belde ik regelmatig met de een of andere vraag, nooit heeft hij me zonder antwoord laten zitten. Ik kon best goed met die man door de bocht, want ik volg hem al een poosje en heb gezien wat hij heeft gepresteerd, ik kijk niet alleen naar de missers maar ook naar de treffers, en dat waren er vele. De periode Elemans heeft Hoogvliet behoorlijk uit het slop gehaald, als je ziet hoe we er tien jaar geleden voorstonden en wat we nu hebben moet je toch wel een eikel zijn om niet te zien dat we behoorlijk zijn vooruit gegaan. Als ik dan, op een ander medium,  een ingezonden klacht krijg van iemand die klaagt over een auto van een ander voor de deur en teveel winkelwagentjes in de wijk die blijven slingeren, en dat ook nog omzichtig in Elemans schoenen schuift,  dan krijg ik bijna een misselijk gevoel. Elemans kan niet bepalen waar iemand zijn auto, met wegenbelasting en al, mag parkeren en ook laat hij vast nooit zijn winkelwagentje slingeren. Maar goed daar gaan we maar niet op door want dat zijn dingen die meer met de normen en waarden van het volk te maken hebben dan met bestuurlijke zaken.
Hans heeft dus heel wat opgebouwd, natuurlijk samen met een pracht team dat er helemaal voor ging, de bekende drie-eenheid. Ik heb trouwens ook vaak gelachen met die man. Ik zie hem nog in zijn tabberd binnenkomen in de dorpskerk toen hij het eerste burgerlijk huwelijk daar sloot. Ik heb hem een paar keer in mijn radioprogramma mogen begroeten, het was steeds vermakelijk en hij was, altijd in voor een geintje, zou Opstelten dat ook hebben? Hans was de man die nors kon zijn, zijn humeuren had maar bovenal mens bleef die wist wat hij en zijn volk wilde. Of het nu ging om een groot stedelijk project of om de ‘diefstal’ van een miereneter maakte hem niet uit, hij ging er voor. Ooit kwam ik hem in een naburige gemeente in een tuincentrum tegen, hij was met zijn Toos wat plantjes aan het uitzoeken. De opmerking dat er in Hoogvliet geen tuincentrum is en hij dus noodgedwongen daar moest winkelen gaf voldoende aan hoeveel Hoogvlieter hij wel is. Hans, ik ben blij dat je ooit Brabant verliet om hier het scepter te zwaaien, maar verdrietig dat je zo ver onderaan die lijst 14 stond, al kreeg je wel waanzinnig veel voorkeur stemmen.
Het ga je goed en pluk het leven samen met je gezin!

Jan Koopmans


TERUG





Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org