Klik hier voor al Jan's oneliners | Week 14 |
Klik hier voor eerdere columns |
Ommekeer Gek he, de klok gaat een
uur vooruit, de zon komt wat vaker langs en iedereen krijgt meteen de
zomerkriebels. De lammetjes zie je alweer hier en daar verschijnen, ze
huppelen nog wat onbeholpen over de graspollen maar toch. Mijn eega staat
net als andere jaren weer volop in de tuin de struiken te vertellen welke
kant ze op moeten gaan groeien en zelfs de kikkers in de vijver krijgen een
laatste instructie ten aanzien van de kwaaktijden. Ik zag het afgelopen
weekend weer de eerste blote damesbenen verschijnen in het openbaar, dus dat
belooft weer spannende tijden. Ja alles gaat weer vrolijk worden, en zo
hoort het. Zelfs de paus heeft het nog voor elkaar gekregen ons te bedanken
voor de prachtige bloemen! Jammer dat de koningin-moeder van Engeland het
leven liet, maar ja, mag je eigenlijk nog wel treuren als iemand zo oud
wordt? Kind gered uit een lange afwateringspijp, prachtig toch? Ja het was
met recht een week vol met contrasten. En dan Rossenmuller, de man die de
Achilleshiel van Pim wist te vinden, prachtig toch. De twijgjes en takjes
stulpen langzaam uit om er fraaie blaadjes dan wel bloesems door te laten
die ons straks weer vrolijk gaan maken, de zomer komt er aan, zoals ik al
zei. Zo uit het raam van mijn redactiekantoortje kijkend zag ik de afgelopen
week de kinderen weer volop buitenspelen, met een fietsje of met zo’n
ongelukkig modern autopedje waar je niet mee over de stoep kunt omdat je dan
een saltoachterwaarts met schroef maakt als je een ongelijke tegel
tegenkomt. Ze renden elkaar achterna en speelden zowaar soms het ouderwetse
tikkertje! Glimlachende ouderen, die hun hond maar meteen uitlieten in de
groenstrook voor de deur van de mensen die zelf hun hond niet in de straat
laten poepen uit hygiënische overwegingen, keken tevreden naar het spelende
kroost. Maar wat een schok toen ik iets waarnam dat bijna een spookbeeld
leek, een soort van waas die niet klopte. Een groepje allochtone kinderen
rende achter een soort trapauto aan waarin een paar andere allochtone
kinderen, van andere afkomst, haastig
doortrapten om lachend te proberen te ontkomen aan de zogenaamde aanval van
eerstgenoemde groep. Het bleek uit de geuite kreten dat het ging om een
imitatie van het geweld in Palestina en Israël, waarbij de trapauto een
Israëlische tank moest voorstellen die met stenen werd bekogeld! Ik vond en
vind dat nogal beangstigend, kinderen die kennelijk het meest wrede gebeuren
op aarde gaan zien als speelgoed! Als ik dan lees dat na 17 jaar onderzoek,
ja er staat echt 17 jaar, gebleken is dat tv geweld wel degelijk invloed
heeft op gedrag van kinderen, vraag ik me ernstig af of we niet
ogenblikkelijk moeten gaan ingrijpen. Want elke dag dat kinderen beelden zien van dingen waar we
ons als volwassenen de ogen voor uit de kop horen te schamen, is er een te
veel. Wetenschappers zouden eens wat meer moeten luisteren naar echte
wetenschappers, namelijk de man of vrouw in de wijk en in de straat, want
die heeft geen 17 jaar nodig om te zien dat het zo niet gaat. Ik ben diep
geschokt door deze beelden, die kinderen kunnen het niet helpen, dat zijn
slechts kinderen die net als elk kind gewoon alles willen leren van een
volwassene. Een reden temeer om kinderen maar eens wat betere voorbeelden te
gaan geven, wat dacht u van verzoening en begrip? Jan
Koopmans |