Effe foetsie

Hoera ik heb vakantie! Tenminste dat zeggen ze. Ik ga het de komende twee weken lekker rustig aan doen. Nee ik ga niet naar Spanje of Zweden, ook niet naar een Grandorado optrekje of een hotel op Vlieland, ik blijf heerlijk thuis. Want thuis is pas echt vakantie, lekker comfortabel eten laten koken door je eigen keukenprinses, niks geen olijfolieschijterij of bedorven water racerij, gewoon alles lekker Hollands met verse groenten en knapperende boterhammen van de warme bakker. En voor de vreemde taal hoef ik het ook al niet te doen want kleinkinderen die koeterwaals kwekken hebben we ook zat. Zelfs de bezienswaardigheden zullen me niet ontgaan, ik heb een tv met vele netten en kan zelfs vanuit mijn eigen luie stoel de krokodillen in Alaska zien kleumen, nee weg uit dit land hoeft van mij niet. Natuurlijk komt wel gewoon onze krant op uw deurmat, want zijdelings help ik stiekem toch nog wel een beetje mee hoor, kan het toch niet laten. Maar het ergste werk laat ik lekker even over aan de andere twee rakkers, zij vonden het toch nodig dat ik er even een paar weekjes van tussen ging?
Ik heb een heerlijke tuin, zelf laten aanleggen door mijn altijd groene vingers hebbende eega, dus ik zet een ligbed neer en ga genieten van het kwinkeleren van de Bengaalse dwerg mus. Ik hoef nergens op te letten, behoudens dan op de stabiliteit van het ligbed, want daar heb ik wel een traumatische ervaring mee gehad. Ooit heb ik totaal klem gezeten tussen de constructie van het onderstel omdat die ineens zelfstandig werd en ik in een bondage van aluminiumstangen en pijpen werd gezet. Nadat de brandweer en de ambulance waren vertrokken heb ik nog uren mijn wonden moeten likken voordat ik weer ergens kon gaan zitten. Als het weer echt meezit dan ga ik misschien ook wel een poging wagen om op ouderwetse wijze iets te bakken of te braden. Hoewel ik barbecuen zoiets vind als ‘roeien met de riemen die je hebt’ , terwijl er een magnetronoven en gasfornuis in de keuken staat, wil ik ook wel eens voelen wat het is om terug in de tijd te gaan. Ik heb inmiddels overleg gehad met de DCMR over welk vluchtmasker ik moet kiezen bij een uitslaande varkensbrand. Het kabbelen van mijn vijver en het ruisen van de coniferen in de zachte bries van de storm die Alders weer eens niet had voorspeld, het aanhoren van kinderen die weer eens de bal over het hek hebben getrapt, heerlijk, echt vakantie! En dan al die heerlijke vliegjes in je drankje of hapje, die beestjes hebben echt een goeie smaak, fantastisch. Lekker lang en laat in je tuin blijven luieren, de lampjes gaan meestal toch vanzelf aan als het donker word, zalig! Gezellig met je vrouw op het plaatsje genieten van niks, de serene stilte van Hoogvliet. Slechts hier en daar in de verte een nostalgisch geluid van een brandweer sirene en de waakvlam van de Shell aan ‘den einder’ resten je op zo’n zwoele zomerse avond, formidabel! Heerlijk als je dan zo laat eindelijk zachtjes weer het huis in wil, zonder herrie te maken met je stoelen want de buren hebben geen vakantie. Ook fijn dat de steekmuggen van vorig jaar ook dit keer weer de weg hebben gevonden naar ons huis en mijn markante blote benen. Wat is er mooier dan al krabbend van de jeuk je bed in te duiken om daar tegen je eega te kunnen zeggen: komt goed schat, de vakantie is zo weer voorbij hoor, even volhouden nog.