De Columnist

Jan Koopmans


Klik hier voor al Jan's oneliners
Jan's stukkie
Week 26
Klik hier voor eerdere columns

‘Muizenen’

Ik ben de afgelopen week voorstander geworden van strengere straffen voor computercriminelen. Ik stel voor om virusverspreiders openbaar aan de schandpaal te zetten en te ‘muizenen’, stenigen gaat me wat te ver. Het was de laatste week grote kommer en kwel voor veel internetgebruikers, want de virussen bloeiden welig op tussen de dozen zinvolle e-mail post. Mijn ‘poortwachter’, het systeem dat dergelijke onzinnige hersenkronkels van gefrustreerde computermaniakken moet tegenhouden, deed zijn best en zorgde er voor dat mijn bittenbak het bleef doen. Maar links en rechts vielen om me heen de slachtoffers. De een had niks meer aan zijn de computer, de ander nog minder dan niks. Terwijl het aantal e-mails van mijn relaties sterk afnam omdat ze een voor een ten onder gingen aan de virussen, kreeg ik steeds meer e-mails die waren voorzien van een besmetting die zich graag in mijn pc wilde voortzetten.
In de paniek die er soms was, want als je er meer dan vijftig in tien minuten krijgt is dat niet echt tof, verwijderden we een verkeert bestandje van de harde schijf en toen lag ook de firma Jan plat.
Maar goed, dat zal die paar Hoogvlieters die nog geen internet hebben een zorg zijn, dus genoeg over deze ellende, ik ben er per slot van rekening na een nacht en dag werken weer bovenop, alles doet het weer, voorlopig……….
Veel belangrijker was onze ‘gezinsuitbreiding’. We hebben er vorige week weer wat gevleugelde vrienden bij gekregen. In het struikgewas naast onze woning was al een poosje enige activiteit waarneembaar hetwelk er op leek dat daar ‘gevieselevoost’ werd door pa en ma merel. Eindelijk was het dan zover, uit het dichte struikgewas, waarover Toon Hermans ook zo mooi kon zingen, kwamen piep geluiden, er waren dus babymerels geboren!
Meteen ondernamen we actie, er werd een burgerwacht ingesteld om te voorkomen dat er poesen en katers ons park konden betreden en mijn eega kreeg een ‘was aan de droogmolen’ verbod, want die stond gevaarlijk dicht bij het nest. Dat nest zit onder een haag van klimstruiken, vraag niet naar de naam want ik heb groene vingers van de inkt en niet van het gras. Volgens mijn eega, ja ik moet weer op haar kennis terugvallen, zijn er zeker acht jongelingen geboren. Hoewel we er reeds eentje aantroffen die het niet helemaal goed deed, kan natuurlijk ook een lege batterij zijn geweest. Toch zijn we vrolijk gestemd en we verwachten ieder moment de ‘blije doos’. Mooi he die natuur?
Dat brengt me op de actie van onze bomenridder Jeanne van der Velde die oom agent weer aanwezig wil hebben op het bureau in ons stadje. Eerst strijden voor het behoud van de natuur en dan voor veiligheid, echt mooi die flexibiliteit van haar. Toch heeft het veel met elkaar te maken, want zonder bomen zie je geen bos en zonder agent wordt je met je problemen juist het bos ingestuurd. Persoonlijk ondersteun ik haar actie van harte, want veiligheid, ook voor onze merels, is van het grootste belang. Hoogvliet heeft er erg lang over gedaan een plaats te worden waar het steeds beter werd om te zijn, die winst mogen we niet in een zucht en een scheet kwijtraken omdat de blikken met agenten op zijn. Niet dat ik een agent nodig heb om mijn vogeltjes te beschermen, dat doen we heus zelf wel want we vinden het onze plicht de zwakkeren te beschermen. Als nu ook eindelijk door de verantwoordelijken dit ook eens wordt ingezien dan denk ik dat we er wel komen, Jeanne, hou je poot stijf!

Jan Koopmans


TERUG





Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org