De Columnist

Jan Koopmans


Klik hier voor al Jan's oneliners
Jan's stukkie
Week 32
Klik hier voor eerdere columns

Kassajockey

Het is eigenlijk al oubollig aan het worden om over onze nog steeds nieuwe munt te praten, maar je komt er niet omheen.
Nog steeds vind ik het maar niks, die klote euro maakt ons straatarm, zelfs al roept ‘men’ dat er slechts hier en daar sprake is van misbruik.
Nou misbruik of niet, ik heb in folders met aanbiedingen van bankstellen eens de oude prijzen met de nieuwe vergeleken, die mooie aanbiedingen die vorig jaar 998 piek kosten staan er nog steeds, alleen nu kost exact dezelfde aanbieding ineens 998 euro!
Dat is dus een meer dan verdubbeling van de prijs. Een kinderijsje van de ‘Belg’ langs de deur koste vorig jaar een piek, nu 75 euro, dus fl.1,67 !!! Ik had het eerder al over een tube lijm die het dubbele is gaan kosten. En zo kun je blijven zoeken, alles is een heel stuk duurder geworden, ook al roepen de ‘allesweters’ dat het maar zo lijkt.
Het lullige is dat de werkgevers wel de salarissen stipt aan de omreken tabel vastknoopt, dus een inkomen verdubbeling zit er niet in.
Steeds vaker lees en hoor je dat het aantal persoonlijke faillissementen enorm toeneemt, ja nog al wiedes, je kan het ook niet meer rooien zo. We worden gewoon op z’n Hollands gezegd genaaid. Veel mensen houden aan het eind van hun salaris nog een stuk maand over. Straks aan het eind van dit jaar zitten we gezellig met z’n allen bij bureau schuldhulp sanering om een oplossing voor ons gat in de begroting te vinden.
Naast alle echte ellende vind ik de muntjes ook een aanfluiting, het is niks en ze boezemen totaal geen vertrouwen in. Koperen schijfjes die me doen denken aan het goedkope oorlogsgeld van de Duitsers, dat was ook geen moer waard. Een dubbeltje was duidelijk een duppie, een kwartje een echt ‘heitje’ en de gulden was een piek optima forma! Nu zitten we met onduidelijke muntjes en met bankbiljetten met potsierlijke afbeeldingen er op waarmee we totaal geen affiniteit hebben, en die ons gevoel van nationale trots totaal wegnemen. Zelfs een fooi geven, waarom eigenlijk, kost je al meer. Want vaak geef je de pompbediende een ‘eurotje’ in plaats van de oude gulden, maar je geeft nu dus wel twee gulden twintig weg. En dan heb ik het nog niet eens over die pompbediende want het is meer een kassajockey die nog te belazerd is om een reep chocolade te pakken die te ver van zijn zetel ligt.
Ik ben zins kort ook de trotse eigenaar van een balpen van 160 piek! Ik ben zelf geboren onder het sterrenbeeld waterman (dat zijn de beste) en dus wilde ik heel mijn leven al graag een pen van ‘dat’ merk. Onlangs zag ik bij onze plaatselijke kantoorboekhandel, we hebben er maar één hier, een prachtig exemplaar liggen voor een prikkie, dacht ik. Pas toen ik thuis kwam en op de kassastrook keek realiseerde ik me dat alles in euro’s is tegenwoordig, een dure pen toch nog wel. Het is dus hier in ons gezin een halsmisdaad om aan mijn pen te komen, ik heb er de doodstraf op gezet.
Wat me ook erg dwars zit is dat de prijzen niet in elk Euroland hetzelfde zijn nu we toch allemaal dezelfde munteenheid hebben. In Duitsland, u weet wel bij Nijmegen rechtdoor, kost een kilo vlees gemiddeld 8 euro, daar heb je hier hooguit een gare bal gehakt voor. En nu willen de Nederlandse autohandelaren de prijzen van de auto’s aanpassen aan die van omliggende landen, dus duurder maken, kan dat dan ook niet met de produkten die elders goedkoper zijn? Ik roep altijd dat dingen die goed zijn niet moeten worden vervangen, wat was er mis met de gulden? Ja Nederland is maar klein en dus logisch dat ze zich willen aansluiten bij een groot systeem dat Europa heet, net zoiets dus als het kleine winkeltje op de hoek dat zich laat wegkopen door een supermarkt en vervolgens zijn eigen identiteit totaal verliest. Help waar is mijn land gebleven?

Jan Koopmans


TERUG





Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org