 Klik hier voor al Jan's oneliners | Week 39  |
| Klik hier voor eerdere columns |
Klik hier voor al Jan's oneliners | Week 39 |
| Klik hier voor eerdere columns |
|
Hoogvlieter
het jaar Ik liet me overhalen en dus hoeft u me niet te missen. Toch ben ik wat leeg, het was heel inspannend, eerst een trouwende dochter op vrijdag, dan op zaterdag Hoogvlieter van het jaar worden en daar achteraan de benefiet avond van de Doe en Wens Stichting bijwonen. Ik was min of meer gesloopt en toen moest ook de krant nog klaar, nou dat is gelukt hoor, al is het inmiddels diep in de nacht en zijn we nu echt wel versleten. Toch was het enorm leuk, onverwacht toch nog gewonnen, ik had het echt niet verwacht. De receptie bij de RABO Bank, heel fijn en daarvoor dank aan deze bank natuurlijk, het was echt heel leuk, vooral omdat je veel van je relaties en vrienden tegenkomt daar. De mooiste ontmoeting was die met Donnie Jelsma, die griet en ik waren een beetje van elkaar los aan het weken door alle drukte, heerlijk dat ik dat blonde mormel weer eens kon knuffelen. Geleefd worden of geleefd willen worden, dat hoor ik vaak om me heen, soms is het één en dan weer het ander op je van toepassing, want echt helemaal je leven in de hand hebben is er bij mij niet bij, maar dat was het al lange tijd niet. Toch is deze titel voor mij een soort bekroning waar ik verder mee kan. Niet dat ik het gevoel heb dat ik nu beter dan een ander ben, nee in tegendeel ik ben van mening dat heel veel anderen het nog meer verdienen dan ik. Natuurlijk ben ik trots en staat mijn trofee op onze dressoir te pronken, nee ik zal hem niet wegstoppen, ik kijk wel uit! Toch moeten we het samen doen in Hoogvliet, niet ik of Joop, Kees, Jacqueline, Arnold, Gerard, Ome Jo of Roel van der Sluijs, die zo trots is op zijn ij in zijn naam. We moeten het allemaal doen! En wat we ook vooral moeten doen is naar elkaar luisteren en nadenken over de dingen die we horen. Niet de kreten van jongeren, van de KoBa groep, bewoners organisaties, of actiegroepen negeren maar er iets mee doen, dat is pas echt belangrijk, en dat mag ik nu toch wel eens roepen met mijn mooie titel? Hoogvliet heeft veel in zijn mars, het moet alleen op de juiste manier worden uitgepakt, en dat gaan we samen doen! We hebben heel veel prachtige initiatieven in Hoogvliet, van de Vrienden van Hoogvliet tot aan bewonersplatforms toe, laten we dergelijke dingen koesteren en er wat mee doen. Stichting Welzijn, Sportzeskamp, Servicepunt Sport, buurt en clubhuis werk, ouderen participatie en weet ik wat nog meer, ik vergeet meer dan de helft maar ach ook ik ben geen computer, het zijn allemaal dingen die onze woonplaats helpen (nog) leuker te worden. Straks staat het Winkelcentrum Hoogvliet weer op stelten vanwege het veertig jarige bestaan er van, leuk toch? En zo leven we in ons durpie niet alleen tussen de ruïnes van weleer maar ook van het ene leuke gebeuren naar het andere. Ik ben te moe om nog humor in deze column te stoppen, maar geloof me dat maak ik volgende week weer goed. Ik heb het allemaal als een weldaad ervaren, al had ik Ome Jo het zo enorm gegund, want die man is op een leeftijd gekomen waarop een herkansing steeds kleiner wordt. Maar nu ik dan toch Hoogvlieter van het jaar ben hoop ik aan deze titel ook inhoud te geven, want nu stil in een hoekje gaan zitten genieten van zoiets past niet echt bij me. Hoogvlieters, nogmaals enorm bedankt voor het vertrouwen in mij, maar ook vooral in de toekomst van ons plekkie op deze aardkloot! Jan Koopmans |
