De Columnist

Jan Koopmans


Klik hier voor al Jan's oneliners
Jan's stukkie
Week 15
Klik hier voor eerdere columns

Geen ei

Wat moet je nou schrijven als Hoogvlieter die meestal probeert u op te vrolijken?
Irak is in oorlog, daar vallen vriend en vijand te prooi aan de dood en ellende. In Korea krijgen ze ook zin om de boel op stelten te zetten, in Afghanistan gaat het weer niet lekker, in Indonesië is het kommer en kwel, de dodelijke Sars infectie steekt overal zijn dodelijke kop op, de kippenziekte verspreidt zich almaar verder en bij ons gaan de huren 25 % omhoog.
Zo is er overal wel wat. Terwijl we ons hier druk maken om een 1 april grap vallen er elders in de wereld doden waar niemand zich zorg om maakt. Toch kan humor ook in deze barre tijden een geneesmiddel zijn. Want als je samen hebt gelachen en misschien ook wel samen hebt gehuild voel je een verbintenis. Samen huilen en lachen creëert  een gevoel van samen één zijn, een gevoel van vredigheid en rust. Ik suggereer niet dat de ‘coalitie’ in Irak hun geweer maar terzijde moet leggen en de vijand met een mop moet benaderen om hem aan het lachen te maken, maar je kunt niet ontkennen dat het een stuk leuker zou worden. Maar ja, dat taaltje daar verstaat niemand en dus krijg je toch weer geen poot aan de grond.
Mensen hebben toch iets vreemds als het om talen gaat. Als je in dit land geen goed Nederlands spreekt ben je een buitenlander en daar moet je dus anders tegen doen, althans dat vinden sommigen. Gek genoeg eten Nederlanders het liefst wel een prakkie dat uit een ander land komt. De Chinees doet hier al jaren goede zaken, de Turken, Israëliërs, Marokkanen, Russen, de Fransen, en zelfs de Indonesische schotel doet het hier perfect! Dat ik zelf gek ben op de slierten die de Italiaan spaghetti noemt was ik nog vergeten te vermelden. Oorlog voeren is in mijn ogen nimmer goed, maar ook niet altijd vermijdbaar. Wij zijn ook ooit eens platgewalst door onze Oosterburen, ze brachten niks goeds mee en we zouden nu op school als voertaal Duits leren als we destijds niet waren geholpen door andere landen, waaronder de Engelsen en Amerikanen. Nee ik zeg niet dat daarom Amerika het recht heeft om ook andere landen te bevrijden van een ongewenste situatie, maar een beetje  proberen na te denken over wat er zou zijn gebeurt als ze niets hadden gedaan kan geen kwaad. 
Maar ja, ik ben geen strateeg, heb niks met geweld, ik was zelfs dienstweigeraar toen ik voor mijn nummer moest komen, en wapens mogen van mij allemaal de wereld uit, maar dat is een utopie natuurlijk. Vraag me alleen wel eens af waar de saamhorigheid is gebleven die we nog hadden in de tijd van de ‘flower power’ toen we nog riepen: ‘Geef vrede een kans’  en ‘maak liefde, geen oorlog’.  Natuurlijk, toen rollebolde je op de hooizolder met elke keer weer een andere ‘partner’, maar was dat niet toch achteraf wat gezonder dan een mes tussen je schouders krijgen?
Maar de oorlog is ‘daar’ en hier is het allemaal nog goed, tot dinsdag dan, want daarna  hebben we geen ei meer bij ons ontbijt, wat een ramp! Je kunt overal wel humor aan toevoegen maar of het altijd goed uitpakt weet je maar nooit. Dat vanaf volgende week wellicht ook de wipkippen van de speelplaatsen in de stad moeten worden geruimd kun je wel roepen, maar maak je daar het probleem kleiner mee? De laatste die ik hoorde dat ook Pino uit Sesamstraat binnen moet blijven was wel aardig vond ik zelf, maar dat nu al een plan wordt gesmeed om de Genietroepen op grote schaal de torenhanen van de kerktorens te laten halen lijkt me wat overdreven. Trouwens ik zeg niks meer, voor je het weet krijg ik weer klachten van kerken en hun torens. Maar u ziet het, oorlog en rampspoed zetten ook aan tot humor.
Toch is het wel goed om naast het leuke ook mee te voelen met mensen zoals u en ik die niet meer rustig kunnen slapen omdat er elk moment een bom op hun huis kan vallen. Dan toch maar liever geen ei en wel een huurverhoging van 25%.

Jan Koopmans


TERUG





Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org