Vredespilleke

Soms zit zelfs ik wel eens te mijmeren over het wel en wee op deze wereld, want ook ik kijk wel verder dan de Hoogvlietse grenzen hoor.
Vreemde zooi eigenlijk, we vinden van alles uit, en we denken nog steeds allemaal dat we als mens perfect zijn. En als we een keertje niet perfect zijn dan hebben we daar wel wat voor. Heb je hoofdpijn dan neem je een paracetamolletje, last van zeeziekte dan heb je wel ergens een antiewiebelpilletje liggen, bij rommelen in de maag grijp je naar norit of een maagtablet, wil ‘het’ niet meer dan neem je een viagra en als niets meer helpt dan is er altijd nog cyanide of een hoog Hilton hotel om je van alles te verlossen. We vinden zoals ik reeds zei, van alles uit. We kunnen naar de maan, we hebben zelfs een spion naar Mars gestuurd en we hebben het heelal vol gedonderd met spoetnikken en satellieten die ons over alles kunnen informeren. Zelfs over de borstomvang van de vrouw van de penningmeester van het actiecomité voor het bestrijden van de wolspin bestaat geen twijfel, dit vanwege de spionage camera’s op kilometers hoog boven onze kop. Dat we met al deze middelen geen kolossale opslagplaatsen kunnen zien van vijandige wapens moeten we dan maar voor lief nemen, niemand is perfect toch? Of was dat nu eigenlijk wat we dachten? Wat ook zo triest is dat we tussen alle pilletjes en drankjes nergens de vredespil tegenkomen. Het middenoosten zou namelijk een stuk opknappen als men daar bombardementen laat uitvoeren met deze pillen. Ik zat afgelopen week een uitgebreide reportage te volgen op tv over Israël en de problemen in en om dit land. Als je goed luistert en kijkt dan zie je dat iedereen wel vrede wil maar niemand is bereid er een veer voor te laten. In die regio is van het ene probleem het andere ontstaan, volgens mij zijn er niet veel mensen meer die nog weten waar het ooit echt om begon. Wat me ook wel een beetje beangstigde dat men daar de waarde van een mens niet meer ziet als een schepping maar afweegt aan zijn positie of overtuiging. Een actievoerder mag je doden als blijkt dat hij negatieve invloed heeft op anderen, een leider van een partij die je niet mag kan zondermeer worden ‘omgelegd’. Ik begrijp het niet meer, zijn mensen weer dieren aan het worden? Ja ik schrijf expres weer dieren, want ooit waren we net beesten die slechts drie dingen kenden: eten, voortplanten en vijanden ombrengen. De oerapen, of mensen als u dat leuker in de oren klinkt, wisten niet beter, hun hersens hadden nog niet de mogelijkheden om vredelievend te denken en handelen. De huidige mens gaat er prat op dat ze modern, beschaafd en ontwikkeld zijn, maar vooral dat ze het beter weten dan die ander.
Eigenlijk is het heel erg dat veel mensen zich superieur voelen aan anderen, dat is vaak de kern van de problemen. Zelf lijkt het me niet zo moeilijk om op z’n tijd de anderen eens positief te benaderen, want zo erg is het niet om toe te geven dat je niet alles weet. Iedereen wil zijn landje houden en inrichten zoals hij of zij dat wil, daar is niks op tegen als je maar die ‘anderen’ ook de lengte geeft.
Je kunt wel blijven denken dat je gelijk hebt, en misschien heb je dat ook wel, maar het is net als met die tientonner die van links komt, jij hebt wel voorrang maar misschien kun je er toch beter voor kiezen om te remmen want dood zijn met het gelijk aan je zijde lijkt me lulliger dan leven met de gedachte dat je iemand gelijk hebt gegeven.

Jan Koopmans