De Columnist

Jan Koopmans


Klik hier voor al Jan's oneliners
Jan's stukkie
Week 49
Klik hier voor eerdere columns

Sinterklaas

Nog maar de helft van de Nederlanders viert sinterklaas, de andere helft gelooft in een ander mystiek figuur, de kerstman.
Je hoort vaak zeggen dat de sint achterhaalt is, niemand gelooft het verhaal van de goedheiligman nog. Diezelfde mensen zitten wel eind december onder een kerstboom te kwijlen bij de pakjes die zogenaamd zijn gebracht door een ouwe man op een arrenslee die werd voortgetrokken door een paar vliegende rendieren!  Nee geef mij maar de sint, dat verhaal kan tenminste kloppen, een stoomboot bestaat, Spanje bestaat en ouwe mannen met mijters kom je ook vaak genoeg tegen.
Ik weet nog wat een desillusie het was toen mijn moeder de sinterklaasavond nadat mijn vader eerder dat jaar was overleden tegen mij zei dat de sint niet echt kwam. Ik was negen jaar, ja zolang geloofde ik in iets moois. Toch bleef de illusie bestaan, mijn jongere zusje had nog het voordeel idolaat te mogen kijken als de sint in het winkelcentrum op Zuidwijk bij de supermarkten langs ging, zij mocht nog haar hand ophouden als de pietermannen lekkernij kwamen ronddelen. Later, toen ik ouder werd, ben ik regelmatig op scholen en clubhuizen geweest in de hoedanigheid van sinterklaas. Ik had daar toestemming voor van de echte sint want die had het te druk om overal zelf heen te gaan, de kinderen hebben er nooit iets van gemerkt.
Wel een klus trouwens want elk jaar moest de grote grijze snor op mijn markante lipbeharing worden geplakt met ‘dertig seconden lijm’, wat weer een heel gedoe werd om deze te verwijderen. Er mocht nog gestrooid worden, heerlijk die kinderen die elkaar onder de voet liepen bij het bijeengraaien van het lekkers. Nooit zijn er dooien gevallen bij een strooisessie, nimmer heeft een Piet een RSI arm overgehouden aan deze acties, maar toch is men van het strooien afgestapt omdat het gevaarlijk zou zijn. Het over daken rijden van de sint is ook al in onbruik geraakt omdat het voor de paarden te vermoeiend werd en de kans op uitglijden bij ijzel reëel was. Bovendien verdwaalden de sint en zijn pieten regelmatig in de ingewikkelde kokers van flatgebouwen waar centraal werd gestookt. Nu komt de sint met de stoomboot binnen, gaat per rijtuig naar het centrum en laat de pakjes rondbrengen door vrijwilligers die zich in pietenpak hullen. De pieten staan ook al ter discussie want door hun huidskleur zou het sinterklaasfeest een discriminerend karakter hebben. Maar niets is minder waar want de pieten doen het graag en eigenlijk laten ze zien dat Moren, want dat zijn ze volgens de mythe, juist heel sociaal zijn. De pepernootzakken zijn aangepast aan de moderne wetgeving, niet te zwaar en vrolijk van kleur. De garde is verdwenen want de pieten mogen niet meer slaan zoals vroeger en meenemen van donderstenen en lastpakken naar Spanje mag ook al niet meer (helaas). Sinterklaas is eigenlijk al aardig uitgekleed, alles moet volgens bepaalde normen. Toch was het altijd een vermakelijk volksfeest waarbij vooral de kinderen genoten. Gek genoeg klagen mensen nooit over de kerstman, diervriendelijk is die ouwe ‘arreknar’ al helemaal niet want hij laat die rendieren dag en nacht vliegen! De sint is de sint en voor mij nog steeds iets echts Hollands, dat moet ook zo blijven want anders hebben we straks alleen nog maar wereldwijde feesten waar geen stukje nostalgie meer bij zit. Je vraagt je af wanneer de ARBO wetgeving het dragen van zo’n zware mijter gaat verbieden, want menig heilige laat het zware hoofd met een dergelijk hoofddeksel al behoorlijk hangen.

Jan Koopmans


TERUG





Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org