Roken?

De eenenvijftigste column dit jaar, weer eentje tekort om het een jaar te noemen. Ja, ik geef het toe, die van vorige week was ook niet echt een uitschieter, maar het waren er toch genoeg om te zeggen dat u nu mijn kop bij dit stukje wel kent, al is deze ondertussen drie jaar ouder geworden. Mannen worden knapper naarmate ze ouder worden dus ik ga zorgen dat we volgend jaar met een nieuwe, markante kop van mij verdergaan. Ik heb de schmink, slijptol, en plamuur al klaargezet dus de foto kan genomen worden. Toch ben ik in die drie jaar niet veel veranderd, ik lijk nog steeds op die foto van toen, dat ging bij Sadam wel anders, die is in negen maanden tijd wel heel erg anders geworden, maar ja die had het vast minder goed dan ik. 
Terwijl ik dit zit te schrijven is het buiten guur en regenachtig met rukwinden waar je bang van wordt. We hebben het tuinhuisje omwonden met touw, of te wel in de bondage gezet, de struiken tegen een paal gezet en verankerd, want je weet maar nooit. De kikkers in de vijver zijn inmiddels al weggewaaid dus mocht u ineens een noodlanding van een kwaker zien in uw tuin of op uw balkon dan is dat wellicht een van mijn groene griezels. Onze ouwe trouwe hond Wodan, de weduwnaar van onze Donja die eerder dit jaar overleed, waait nu wel lekker uit, overal gaan die zwarte haren heen nu, de merels kunnen komende zomer weer op grote schaal zwarte nestjes bouwen. Hier in Tussenwater staan zelfs de lantarenpalen te zwiepen in de wind, maar ja wat wil je als de grond elke dag een centimeter zakt? Maar die storm is vast al over als u dit leest, de krantenbezorger hoeft dan allang niet meer bang te zijn dat zijn tassen leeg waaien.
Ik kijk al weer heftig uit naar de komende zomer, dan ga ik dit keer eens echt genieten van het water en het gras van de Brielse Maas, want daar kun je tot rust komen en ook nog een bruin kleurtje bekomen, al is mijn cardioloog daar minder enthousiast over, maar ja, dat is die zuurpruim ook al niet over mijn rookgedrag. (en nu maar hopen dat mijn huisarts dit niet leest) Dat roken is trouwens wel een crime hoor. Ik wil dolgraag stoppen, maar ik krijg het na veertig jaar niet voor elkaar. En dan zijn de regering en ziekenfondsen ook nog niet bereid om financieel bij te springen bij het afkicken. En dat terwijl ik veertig jaar lang een vermogen aan accijns heb bijgedragen! Als je alleen al globaal uitrekent wat het aan accijns heeft opgebracht dan zie je dat de regering en schatkist een vermogen heeft verdiend aan rokers! Zou dat soms de reden zijn dat ze je niet willen helpen? Ik weet best dat roken heel slecht is, ik ben ook twee keer heel erg geschrokken, want geloof me, op de IC terecht komen met een hartinfarct is geen lolletje. Ik heb niks tegen mensen die niet roken, daar kan ik zelfs respect voor opbrengen, jammer alleen dat een niet roker dat niet kan bij rokers! Het antirook beleid is op punten wel goed, maar anderzijds verziekt het ook een hoop. Zo kom ik niet meer in clubhuizen en sporthallen sinds daar het roken is verboden, uiteindelijk zullen mede daarom dergelijke accommodaties het loodje leggen. Verbied morgen het roken in een café en overmorgen kan de tent dicht. Veertig jaar lang heeft de staat van mijn rookgedrag geprofiteerd. Veertig jaar lang was de staat mijn grootste hypocriete dealer, want je zakken vullen met iets wat je afkeurt is volgens mij niet echt netjes, sterker nog, het is misdadig om mensen te laten betalen om ziek te worden.
Maar ik wil toch ook mijn lezers de wens doen toekomen een heel fijne kerst te hebben, met of zonder saffie onder de boom. Rook, maar geniet met mate.

Jan Koopmans