Exhibitionisme
We hadden laatst visite,
niets bijzonders hoor ze kwamen wel vaker. Via het kijken naar visjes in een
aquarium kwamen we op het woord exhibitionisme, want eigenlijk doen vissen
daar aan. Naakt achter het glas zodat iedereen je ziet, als dat geen
exhibitionisme is dan weet ik het niet meer!
Je kunt dat woord steeds vaker toepassen want de wereld zit vol met
mensen die exhibitionist zijn of het willen worden. Voorbeelden van
exhibitionisten zijn: de striptease danseres (of danser), de meiden op het
strand met een minibikini aan het bevallige lijf, de ‘webcammeiden’ op
internet, of gewoon het vrijend paartje dat ‘het’ het liefst doet op
plaatsen waar ze bespiedt kunnen worden. Exhibitionisme is een mooi, nou ja
mooi, woord voor: ‘laat graag naar zich kijken in confronterende
situaties’, net als de bekende ‘potloodventer’ maar dan onschuldiger.
Ik kan u vertellen dat we na een half uur praten over exhibitionisme geen
van allen het woord nog konden uitspreken. Varianten als exbitoniaties en
exedingessen kwamen op tafel zodat we besloten het onderwerp maar te
verlaten en gewoon over kwarktaart met slagroom verder gingen.
Na de kwarktaart kwam de neut op tafel en of de duivel er mee speelde, de
exhibitionist stond er weer bij! Nu is het normaal al een redelijk moeilijk
uitspreekbaar woord maar met een paar glaasjes illegaal geïmporteerde
jenever uit het EEG land Duitsland, waar het de helft goedkoper is, bleek
het onmogelijk het woord nog herkenbaar te laten klinken. Er kwamen ook
steeds meer voorbeelden naar boven tijdens het ‘gesprek’. Zo stond ik
vorige week voor het stoplicht van de Kouwenaardseweg om rechtdoor
Tussenwater in te rijden. Toen het stoplicht op groen sprong trok ik op om
rechtdoor te gaan. Plotseling ging er een dwaas, ik heb er echt geen milder
woord voor, om me heen en wilde zo voor me langs linksaf de Groene Kruisweg
op. Ik had geen richtingaanwijzer aan dus de halve zool kon zien dat ik
rechtdoor wilde, al is de waarde van het knipperlicht enorm gedaald de
laatste jaren. Ik trek met mijn Turbo Diesel redelijk snel op zodat die
klojo in zijn opgevoerde brommobiel, een Smart met decoratie om op te
vallen, alle zeilen bij moest zetten om voor me langs te peren. Als je in
zo’n wagen rijd dan ben je mijns inziens ook een beetje een exhibitionist
want je valt mateloos op tussen de echte auto’s. Gelukkig voor hem haalde
hij het net zonder om te rollen, al had ik eerlijk gezegd even het gevoel of
de hoop dat dit zou gebeuren. Was dat gebeurt dan had ik natuurlijk als
beloning voor zijn onkunde een foto gemaakt zodat hij tenminste met zijn
wrak nog in de krant kwam, dat willen exhibitionisten nu eenmaal graag. Nu
we het toch weer over exhibitionisme hebben, veel zangeressen die je ziet op
tv hebben tegenwoordig minder kleding aan dan verplicht is op het doorsnee
zonnestrand. Soms zie je ze met een stringtanga aan vrijen met een
microfoon, alsof die er opgewonden van zou worden. Ook hier is weer de wens
aanwezig om bekeken te worden in het liefst een pikante situatie. Zelf zou
ik daar nimmer aan meedoen, een netpanty zou me trouwens niet staan, en daar
zijn mijn benen ook veel te gevoelig voor. En zo’n tanga gaat na een
uurtje ook aardig je billen naar de knoppen helpen zodat je dagen met Edet
soft moet poetsen om alles weer in het gareel te krijgen. Nee niks voor mij,
ik laat het wel over aan die ‘walgelijk’ hupse dames waar ik ondanks hun
beperkte zangtalenten uren naar kan luisteren. Maar al kun je natuurlijk,
zoals wij deden, uren grappen en grollen uithalen met het woord
exhibitionisme, feit blijft dat juist deze gewoonte vaak de oorzaak is van
veel ergernis. Nee niet de onschuldige stripteasedanseres bedoel ik hiermee
maar de mensen die de gekste dingen uithalen om aandacht te krijgen. De
geflipte brommer- of autorijders die hun voertuig gebruiken om op te vallen
of de namaak kunstenaars die de gemeenschap jaarlijks miljoenen euro’s
kosten met hun smakeloze ‘kwaksels’ uit een spuitbus die ze overal waar
maar plaats is neer kalken, dat zijn exhibitionisten van het ergste soort.
Hoewel ik na vandaag het woord niet meer wil horen zal ik toch nog vaak gaan
kijken naar de vissen van mijn buurman, al weet ik niet zeker of ik toch ook
nog stiekem niet naar TMF zal kijken, al blijft een omrollend karretje van
zo’n geflipte exhibitionist altijd spannend, ik ben natuurlijk wel een
beetje een voyeur. (mocht om de een of andere reden het woord exhibitionisme
niet meer uit uw gedachte krijgen dan kunt u altijd nog bellen met de
plaatselijke RIAGG’s)
Jan
Koopmans
|