Alleen met muziek
Straks begint dat
voetbalgedoe weer dus ik hoop voor die tijd nog op de hoofdprijs in de
Staatsloterij zodat ik van die centen naar een heel ver televisieloos land
kan vertrekken. Niet dat ik iets tegen voetbal heb hoor, het is voor velen
uiteindelijk een leuk tijdverdrijf. Tijdverdrijf werkt bij mij niet, ik heb
nooit tijd teveel, dus hoef ook niets te verdrijven. Ik heb meer het
omgekeerde, ben op zoek naar mijn tweede ‘ik’ zodat we al die dingen
samen kunnen doen die ik nu in mijn eentje moet doen. Dan kan ik wellicht
wat tijd overhouden om de gevonden tijd nuttig te besteden. Natuurlijk heb
ik bij de dingen die ik doe redelijk wat maatjes die me helpen hoor, maar er
blijft zoveel over wat ik toch echt alleen moet doen. Gelukkig hoef ik niet alles
in het leven zelf te doen, het eten koken, de was doen, de tuin bijhouden,
de grote en kleine (klein) kinderen opvangen, de rotzooi in huis opruimen en
het bed opmaken doet mijn vrouw en steun in de strijd wel, maar ach, al dat
andere he?
Gelukkig zijn er ook dingen die ik samen met heel veel anderen kan en mag
doen. Zo haalde ik het een half
jaar geleden in mijn hoofd om een benefietavond te organiseren voor de
Stichting waar ik voorzitter van ben: Hoogvliet Digitaal. Niet alleen ikzelf
was enthousiast maar ook een grote groep artiesten en in een later stadium
zelfs mijn eega! Als onervaren ‘evenementen organisator’ dacht ik dit
allemaal wel even te doen. De zaal was zo geregeld want ‘onze’ Kees van
de Flamingo had nog wel een zaterdagavondje over. De ene na de andere
artiest wilde graag komen en voor ik er erg in had zat het draaiboek
overvol. Dat draaiboek was er ook niet zomaar want je moet rekening houden
met de tijden dat artiesten kunnen optreden, wist ik veel! Gelukkig kreeg ik
daarbij de hulp van een paar ouwe rotten in het vak. We hebben tussen neus
en lippen door ook nog een soort talentenjacht gehouden waarbij we de
winnaar een podiumplaats en trofee beloofden. Het is er gekomen, een
geweldige winnares en de trofee kwam deze week van de graveerinrichting
terug. Artiesten moeten bloemen krijgen na een optreden, ach ja dat is waar
ook! Gelukkig was onze lokale autokoning H.E. zo waanzinnig aardig ons van
die taak te ontlasten. En nu, zo vlak voor de grote dag denk ik vrijwel elke
minuut aan wat ik vergeten zou kunnen zijn. Ik hoop dat ik alles ‘heb’
en dat het feilloos gaat verlopen, maar met al die handige ‘jongens’ om
me heen zal het best goed komen. Vroeger ging ik vaak met de muziek mee het
land in, ik had kennis aan wat artiesten die me te pas en te onpas
meesleepten naar zalen, parken, voetbalkantines, studio’s of zomaar ergens
waar een microfoon stond. De muziek waarop zij zongen kwam van een
geluidsband die afspeelde op een Revox bandrecorder en met een mengtafel
werd aan de stemmen nagalm of echo toegevoegd. Inmiddels gaat alles digitaal
en knipperen er veel meer lampjes. Veel hing af van de zangkwaliteit van de
artiest en de plaats van de monitoren, dat zijn luidsprekers op het podium
zodat de artiest de muziek en zichzelf kan horen. In die tijd leerde ik een
jong zangeresje kennen via een radiopiraat in Rotterdam, ‘Radio Wilma’.
Nee geen liefdes relatie hoor, want ze had al een keurige vriend die tevens
haar management deed. Inmiddels is dat alweer zo’n 25 a 30 jaar geleden en
is dat zangeresje al drie keer zangeres van het jaar geweest. En u raadt het
al, ik heb ook dát ‘zangeresje’ kunnen strikken om op de benefietavond
op te treden. Jany, want zo heet ze, is na het overlijden van haar vriend
vorig jaar weer het podium opgeklommen om de draad te hervatten en de wereld
te laten horen wat een fraaie stem ze heeft. Ik ben erg blij dat ze samen
met al die andere kanjers Hoogvliet muzikaal komt verwennen. En eigenlijk
leerde ik nog wat van haar ook; als je denkt dat je alles alleen moet doen
blijkt er soms ineens veel meer hulp om je heen te zijn dan je dacht. En
daarom geloof ik ook in een succesvolle avond aanstaande zaterdag, want ik
hoefde het niet alleen te doen!
Het enige wat we niet konden regelen is het publiek, dat moet uit zichzelf
komen, maar ook daar geloof ik heilig in, tot zaterdag!
Jan Koopmans
|