De Columnist

Jan Koopmans

 


Klik hier voor al Jan's oneliners

Jan's stukkie
Week 34

eerdere columns:
    Weekblad Hoogvliet
    Maaspost
    Radio
    Overige

Gezondheid zonder zorg

Al heel wat jaren maak ik wekelijks een column voor de krant en daarnaast ook nog voor internet of organisaties die ze leuk vinden. Meestal is de inhoud afhankelijk van wat ik, op het moment dat ik de eerste letter aantik, voor stemming heb. Veelal is dat een vrolijke bui want meestal tik ik de krantencolumn als ik klaar ben met alle andere teksten die u in uw lijfblad aantreft, dus de druk is dan van de ketel. Op dit moment heb ik eigenlijk helemaal geen reden om vrolijk te zijn, zeg maar gewoon dat ik een pestbui heb. Ik werk momenteel aan een artikel dat u vast en zeker binnenkort in deze krant zult aantreffen. De zorg voor mensen die zorg nodig hebben is het onderwerp en helaas is dit ontsproten uit een bericht over een zeer schrijnend geval, waarover dus later meer. Feit is dat ons land langzaam afglijdt naar een situatie waarin er geen enkele zorg meer is en waar slechts de sterken zullen overleven. Wachtlijsten voor mensen die acuut hulp nodig hebben, een rolstoel, een verhoogd toilet of zomaar een paar krukken, we laten de ‘gebrekkige’ gewoon creperen. Enorme wachtlijsten voor spoedeisende psychische hulp, ze laten mensen in een crisissituatie gerust wachten tot het spreekuur er op maandag ochtend is. Men heeft te weinig mensen om het allemaal op te vangen is dan het argument. Ik denk persoonlijk dat dat gelul is want als je het al zo druk hebt moet je niet ook nog eens werk gaan zoeken in Marokko of Turkije!  En dan de dokters- en apothekershulp. Het is in onze woonplaats al niet echt ideeaal, vaak moeten zieken een behoorlijk eind worden versjouwd omdat de dienstdoende arts een ‘stukje verderop’ woont, maar volgende maand is het helemaal raak want dan kun je maar beter je hartinfarct of gebroken nek niet in het weekend plannen, dan is er namelijk nauwelijks nog hulp in de buurt. Apothekers gaan dicht in de avond en weekenden, je moet dan voor je noodzakelijke geneesmiddel de brug over en in Spijkenisse aankloppen bij een collectief. Ach ik begrijp het van die artsen best nog wel, die werken zich al vier keer in de rondte, maar een apotheek is in wezen een commercieel bedrijf dat naar mijn gevoel best in staat is er een 24 uurs service op na te houden, net als een taxibedrijf, bewakingsdienst, politieagent, liftmonteur, havenarbeider en noem maar op. Ouwe mensjes die hun levenlang een premie hebben betaald om goede zorg te krijgen zijn gewoon opgelicht, want de beloofde zorg is er niet meer. Als je een radio koopt en later blijkt dat het apparaat niet aan de eisen voldoet die de verkoper had verteld dan kun je je geld terug krijgen, als je zorg koopt die je niet krijgt dan kun je doodvallen! Ja er moet bezuinigd worden, dat weet zelfs ik nog wel, maar moet dat op het product? Zolang mensen in dure instituten moeten worden opgenomen omdat zorginstellingen niet de benodigde voorzieningen kunnen leveren om een thuisbehandeling mogelijk te maken geloof ik nog steeds dat het zorgsysteem zieker is dan hun patiënten. De verschillende ziekenfondsen in ons land hebben vaak grote en fraaie gebouwen met marmeren trappen en een inrichtingen die meer kost dan het buitenverblijf van Michel Jackson. Dus geld is er wel maar zit op de verkeerde plek! Want dat marmer heb ik ook deels betaald maar niet om het daar aan uit te geven, ik zou liever straks als het nodig is een beroep willen doen op dat waar ik voor betaald heb: zorg. Voor mij is het (nog) wel allemaal te doen, ik heb een auto en genoeg kinderen die kunnen rijden, dus ik kom wel bij een dokterspost of apotheek.  Maar hoe zit het met dat ouwe zieke baasje dat niet door zijn eega op de nek genomen kan worden om ‘even’ bij de dokter langs te gaan? Zien we straks op de Spijkenissebrug een colonne van rollatorgangers stranden achter de slagboom? Een pizza of broodje shoarma wordt netjes bij je thuisbezorgt, maar een arts of apotheek even langs laten komen is alleen mogelijk voor mensen met een inkomen van meer dan twee ton. Ik ken een geval van iemand die met een baby naar een artsenpost moest komen omdat de dokter niet langs wilde komen, daar vertelde de dienstdoende arts dat het onverantwoord was om zo met dat kind over straat te gaan, kunt u het nog volgen? De gezondheidszorg is ziek, doodziek. En daar kan ik soms ook behoorlijk ziek van zijn! 


Jan Koopmans


TERUG





Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org