Bijzonder weekje

Een bewogen week, met een afscheid van een tijdperk. Zo werd het overlijden van Prins Bernhard door velen gezien, zo ook door mij. De man waarmee ik me zo graag vergeleek, al hadden we maar weinig gemeen want hij was rijk en ik arm, hij had een koningin als echtgenoot en ik een prinses. Daarnaast rookte hij pijp en ik een B merk shag. Toch had ik altijd waardering voor het rebelse in zijn leven, dat heb ik ook, beetje tegendraads zijn zonder meteen lastig te worden. Een levensgenieter die ook kans zag het leven van anderen leuk te maken, gewoon een toffe peer dus. Het lullige is dat ik maanden bezig was met een brief naar hem te schrijven, gewoon weer eens een correspondentie omdat je nu eenmaal bepaalde dingen met elkaar wil delen. Ik heb te lang geaarzeld met versturen……
Niet te min is het mooi dat de prins heeft kunnen kiezen voor de humane weg en is heengegaan zoals hij dat zelf wenste. Ieder mens heeft goede en minder goede kanten, dat had hij ook. Alleen kan ik me boos maken over het feit dat men na het overlijden van een man die Nederland grote diensten heeft bewezen toch weer terug moet komen op zijn misstappen. ‘Hij die onschuldig is werpe de eerste steen’, wie is onschuldig?
Voor onze koningin en haar familie een dramatisch jaar, een jaar vol rouw en ellende. Maar dan hoor je in het ‘veld’ roepen; ‘ach, ze hebben het niet zo slecht’. Ik hoop voor de uitsprekers van deze teksten dat zij niet in één jaar tijd hun partner, moeder en vader verliezen.
Toch is dit verhaal van mij deze week geen treurig verhaal want Bernhard zou zelf ook niet bedroeft zijn over zijn eigen heengaan, dat durf ik wel te zeggen.
Ik heb als jongeling een keertje zijn jachtgeweer mogen vasthouden, pas veel later besefte ik dat hij daar fazanten en zwijnen mee neerknalde, maar ach, een kat vermoord ook muizen en een tijger vreet jonge hertjes op met huid en haar. Verder deed de man geen vlieg kwaad want als er al eens eentje lastig was dan riep hij een lakei die met de mepper het vleugeldiertje tot stilte maande. Voor mij waren Juliana en Bernhard ‘mijn’ koningin en prins, want ik kom uit 1947. Ik voel me verbonden met het koningshuis, ja erg hè, wie durft dat nog te zeggen tegenwoordig?
Beetje dubbel allemaal de afgelopen week want ook de sint was nog jarig en natuurlijk moet je daar weer wat aan doen. Zoals bekend komt in onze woonplaats altijd de echte en dus is het oppassen geblazen. Met al die kleinkinderen moet je de sint wel een handje helpen want die man kan van zijn pensioentje onmogelijk al die teddyberen en speelgoedauto’s betalen. Mijn prinsesje heeft grote rollen sinterklaaspapier gekocht waarin vele knuffels en andere speeltjes werden ingepakt. Een echte zwarte piet, een vrijwilliger met schoensmeer, heeft alles in een zak naar de kleintjes gebracht uit naam van de sint, wij waren daarbij niet meer in beeld, de knip was toch leeg. De jongste zal volgens de geitenwollen sokken therapeuten later wel naar het RIAGG moeten want hij was een beetje bang voor de zwarte pieten. Ik ben niet bang voor zwarte pieten, zelfs niet voor Klaas zelf, want ik leef netjes en doe nooit iets onbehoorlijks waar ze bij zijn. Maar inmiddels is de sint weer naar een Spaans bejaardentehuis en zit de kerstman klaar in zijn arrenslee om deze kant op te komen. Stom eigenlijk dat we in alles geloven wat ongelooflijk is. Kussen onder een mistletoe, kerstboom met lichtjes, kaarsjes branden voor vrede, een kerstman met rendieren en noem maar op, maar kerken blijven leeg want wie gelooft nu nog in iemand die je niet ziet? Grappig genoeg vieren de ongelovigen het meest uitbundig hun kerstfeest, een feest dat zo intens de geboorte van Jezus herdenkt. Of zouden ze toch gelovig zijn? Toch zijn die feestdagen wel fijn hoor, ze vallen dit jaar ook zo lekker economisch verantwoord, in het weekend zodat het bedrijfsleven geen extra vrije dagen hoeft te geven, mooi toch? Dit heeft wel het gevolg dat we dit jaar 53 kranten kunnen uitbrengen en dat u dus ook evenveel van deze epistels van mij moet lezen, maar ach, daar komen we toch wel overheen?
 Jan Koopmans