'Jaap op MP3'

Sneeuw, grote bomen, griep en drukte beheersten mijn leven de afgelopen week. Nog steeds hoest en proest ik de buurt bij elkaar, maar goed, iemand moet dat toch doen he? De sneeuw maakte het nog wat erger want hierdoor kreeg ik het al benauwd als ik door mijn raam naar dat witte spul keek. Ja en druk heb ik het best wel, er gebeurt ook zoveel in ons dorp, schandalig gewoon. Jeanne van der Velde, u weet wel die van de Bomenridders, belde me om te vertellen dat er een grote zilverlinde zou worden verplaatst. Nou zie ik amper het verschil tussen een kerstboom en een witte berk dus zei het me niet zoveel. Op de dag dat het zou gaan gebeuren ging ik netjes naar de plaats waar het zou gaan gebeuren. Stom stom stom!  Ik had me een uur vergist en dus stond de boom al op zijn nieuwe stekkie toen ik aan kwam. Maar ja, ik was er toch dus maakte ik nog maar een paar foto’s van de hijskraan die aan het afbouwen was. Een stomme opmerking van een werknemer; ‘je had beter een uur eerder kunnen komen’ nam ik maar voor lief, ze hadden ook even op mij kunnen wachten natuurlijk. Er staan nu trouwens wel aardig wat bomen daar aan de Lengweg nabij ‘de Parasite’, straks noemen ze dat het ‘Lengebos’ en lopen er ook schotse hooglanders rond.
Die sneeuw was wel leuk maar voor mij hoeft het niet. Ik heb in het verleden zat sneeuw gezien en zat er dus dit jaar echt niet op te wachten. Trouwens zo erg veel was het ook weer niet. Toen ik als 17-jarige op de Solex naar school ging stond soms de sneeuw tot aan het motortje toe, dus wel iets meer dan dat ‘dekentje’ van vorige week. Maar ja, we zijn niks meer gewend, we gillen al moord en brand als er een centimetertje valt en sommigen roepen meteen om buitenlandse hulp bij deze vermeende ramp.
Sneeuw zet ook aan het denken. Want op mijn kleine ‘luistervinkie’, een ontvangertje van het mobilofoonverkeer, hoorde ik regelmatig dat er zwervers lagen te kleumen onder en dekentje met een flinke laag sneeuw. Het is natuurlijk te zot voor woorden dat er nog mensen dakloos zijn, dakloos vanwege de welvaart die kennelijk het ‘uitschot’ uitspuwt. Wel een grote troost voor deze vagebonden is dat hun korps, als het zo doorgaat met de knijpende bezuinigingen, sterk zal worden uitgebreid. Want het is niet onwaarschijnlijk dat straks de helft van de inwoners in ons land de huur niet meer kunnen betalen en massaal op de openbare weg hun bivak op moeten slaan. Ex koophuisbezitters liggen dan meer in het centrum van de steden in hun Bedoïnen tenten. Maar goed, zover is het nog niet dus blijft de ergernis beperkt tot het losteken van de sneeuw op de vooruit van je auto en het schoonhouden van het tuinpad.
Maar ja, ik kon vorige week nog niet veel naar buiten want zoals ik reeds vertelde, de griep achtervolgt me nog. Dat is overigens elk jaar raak hoor, meestal ben ik er wel twee maanden mee zoet, een soort weeffoutje bij de fabricatie van mijn bevallige lijf. Gelukkig had ik van mijn huisarts, die man heb ik alweer 20 jaar als adviseur, een prik gehad in november vorig jaar, dus kreeg de griep wat minder kans bij mij, maar toch. En dan de bekende drukte weer, ik heb altijd van alles te doen, websites bijwerken, krant maken, vereniging aan de praat houden, mijn eega rustig houden en ook nog mijn videobestand op DVD zetten. Als ik over een jaar al mijn banden op DVD heb staan begin ik aan mijn platencollectie. Die wil ik allemaal gaan omzetten naar MP3 en op cd. Ik denk dat ik nog daar nog wel even mee bezig ben want ik heb aardig wat platen, zelfs nog Tante Leen op 78 toeren met haar ‘aan de Am…… grachten’ enzo. Ook heb ik, en daar ben ik heel blij mee, nog wat plaatjes van Japie Valkhof, de man van ‘Ik ben Japie de portier’. Goh wat was dat een gouden tijd, Jaap maakte destijds zijn ‘Oase’ aan de Schilderstraat tot een muzikaal walhalla. Jaap leeft niet meer, hij verongelukte jaren geleden in Hoek van Holland, hij kwam met zijn fiets onder een auto. Toch zullen zijn liedjes, net als van al die andere ouwe knakkers straks bij mij weer uit het speakertje galmen. Maar ja, wanneer weet ik niet want ik heb het druk, de griep en voor je het weet moet ik weer sneeuwruimen.

Jan Koopmans