Dom blondje

Het zit er weer op, de digitale ‘drukjes’ zijn geteld en de stemmachine heeft de uitslagen uitgebraakt. Nee, ik ga me niet bezighouden met wat ik er van vind, ik ben gewoon een tevreden mens, die waar ik op ‘drukte’ is nog steeds de grootste.
De periode voordat we naar de stembus gingen is voor mij een beetje een tijd geweest van bezinning. Er is veel mis in ons land en ook Hoogvliet bleef daar niet altijd voor bespaard, maar juist dat heeft me aan het denken gezet. Als het over misstanden gaat krijgen deze problemen altijd ruim aandacht. In de media worden ze vaak breed uitgestald en reporters zijn er als de kippen bij om negatief over groeperingen of bevolkingsgroepen te reppen. Wat daarmee feitelijk gebeurd is dat je slecht gedrag honoreert met een vorm van aandacht. Door alleen de negatieve kanten te belichten zal de drang om positief te zijn snel afnemen. Mooie initiatieven of bijzonder goed gedrag wordt veel minder vaak in de aandacht gebracht. Door bepaalde groeperingen steeds maar negatief in de publiciteit te brengen zullen de goeden uit diezelfde hoek steeds minder trek krijgen om zich nog langer goed te gedragen. Ik denk dat het tijd word het eens een poosje om te draaien, beloon goed gedrag eens wat meer door het spotlicht wat vaker op de welwillende te zetten. Wellicht eens iets dat bestuurders straks in hun nieuwe formatie kunnen meenemen.
Nu bij velen de pot met euros leeg raakt is het misschien tijd om onze tekorten aan te vullen met wat meer saamhorigheid en liefde voor elkaar. We vereenzamen vaak tussen de mensenmassa. We hebben buren maar geen vrienden, we hebben verre vrienden in plaats van lieve buren, althans zo lijkt het vaak. Wie kent nog zijn buren? Ik was vorige week op een heel mooi feestje, allemaal mensen die elkaar begrepen en de liefde en het gevoel straalde er van af. Er waren prachtige emotionele momenten waaruit je kon lezen dat in deze soms wrede wereld nog volop plaats is voor liefde voor elkaar. Tolerantie, begrip, respect en noem maar op vond ik daar, maar waarom alleen op momenten en niet altijd en overal? Maar goed, ik ga niet preken, dat deed mijn vader al genoeg.
Nog even en de lente komt er weer aan. De kachel kan weer uit en mijn eega kan weer op de kop in de modder gaan ploeteren om de takjes en twijgjes in goede banen te leiden in ons achterpark. We hebben onze vaste bezoekers, een merelpaartje en een stelletje koolmezen al weer gezien. Gelukkig hebben ze kennelijk geen last van vogelgriep want ik hoor ze slechts fluiten en niet kuchen. Die vogelgriep is trouwens best heel vervelend en zoals bekend ook gevaarlijk. Het is me daarom een raadsel waarom dode vogels niet meteen worden weggehaald. De dierenambulance mag ze niet meer oppakken, dat moet de AID doen. Maar die hebben er te weinig mankracht voor en daarom blijven de dieren soms dagenlang liggen. In die tijd kan een hond of kat er aan peuzelen en ja hoor, een ferme lik over baasjes neus kan zo de infectie verder verspreiden. Beetje krom allemaal lijkt me. Wat ik me afvraag is hoe we straks de katten moeten gaan ophokken als het zover is. Ik ben al een jaar bezig de vreemde pluizenbeesten die mijn tuin zo leuk vinden te pakken te krijgen. Zelf heb ik niet zo’n haarbal, dus ik hoef ook niks binnen te houden, behalve dan mijn plastic reiger. Maar ik ken mensen die beweren 5 katten te hebben maar er nooit last hebben omdat ze bijna nooit thuis zijn. Nee, an me hoela, die last heb ik! Dus ben ik niet ontevreden met een eventuele ophokplicht voor katten, kunnen onze takjes en twijgjes eindelijk eens opgroeien zonder kattenzeik. Klinkt allemaal eigenlijk best wel een beetje tegenstrijdig met wat ik hiervoor schreef he, die tolerantie en dergelijke, maar ja vallen katten daar ook onder? Maar wellicht is dit een probleem voor ons genie uit Rotterdam, wethouder van den Anker, u weet wel die blonde die het oudste beroep ter wereld wil uitroeien, die zal waarschijnlijk de tuinen afschaffen zodat katten er niet meer in kunnen ‘rondjakkeren’. Nu denkt u waarschijnlijk dat ik iets heb met die wethouder? Nee hoor, geloof me, geen idee waarom u dat denkt. Ik heb het net over politiek gehad, politiek is een strategisch spel, dat is veel te moeilijk voor de meeste blondjes.

Jan Koopmans