IJsthee
Zit u al aan de ijsthee? Ik
wel, wat is dat spul lekker zeg! Ik ben een notoire koffiedrinker en
frisdrankjes heb ik niks mee, allemaal bakjes kleurstof met veel te veel
zoet er in, niks voor mij. Maar ja, tot diep in de nacht koffiedrinken is
ook niet gezond, dus zocht ik een alternatief voor mijn dagelijkse bom cafeïne.
Bier lust ik niet echt, vind ik meer iets voor voetbalkantines en niet voor
gezellig thuis. Na middernacht mag ik graag een borreltje nemen, u weet wel
een ‘jonkie’. Tot voor kort dronk ik dus tot middernacht koffie, koffie
en nog eens koffie, er ging dagelijks een hele stapel koffiepads door mijn
helse koffiepruttelaar. Alleen bij die ijsthee krijg in nu een beetje
dezelfde gemengde gevoelens als die ik al heb bij ‘thee met een
smaakje’. Thee is normaal gesproken een aftreksel van theebladeren, die
weer afkomstig zijn van het thee- plantje. Maar tegenwoordig kun je
aardbeienthee, frambozen thee en weet ik veel thee krijgen, het heet thee
maar volgens mij is het gewoon warm vruchtensap. Toch is die ijsthee die ik
drink wel beter dan de cola’s en andere prikkelsapjes, minder calorieën
en de smaak is toch nog steeds Raak, al bestaat dat merk al lang niet meer.
Alleen die verpakkingen weer he, hopeloos! Nog steeds kan men geen
fatsoenlijke verpakkingen maken voor vloeistoffen. Je thee spuit alle kanten
op behalve in je glas. Vooral als het een vol pak betreft, dek je dan maar
in want het gutst er uit.
Volgens mijn eega helpt ijsthee tegen dikke buiken en dus zit ik met smart
te wachten tot ik weer de dunne Jan ben van weleer. De rest van de dag drink
ik overigens met veel genoegen gewoon mijn bekende slootje koffie. Met
zoetjes, een druppeltje melk en zeker geen slagroom er op!
Ik schijn er van op te knappen zegt men en dus heb ik aan onze fotograaf
gevraagd om nu eindelijk maar eens een nieuwe foto van me te maken bij dit
stukkie. Die er tot nog toe stond was bijna 6 jaar oud en ik ben inmiddels
een stuk knapper geworden, want dat worden mannen als ze ietsje ouder
worden. Onze Aad koos voor een buitenlocatie zodat de natuurlijke lichtval
mijn markante kop ook natuurlijk uitlichtte. De fotograaf had het idee om
mij maar een pen te laten vasthouden die ik tegen de mond moest houden, dat
leek hem zo sprekend voor een schrijver. De goede man weet kennelijk nog
niet dat een beetje schrijver op een toetsenbord werkt, maar ach, dat was
ook lastig geweest zo tegen je lippen. De pen gebruik ik voor korte notities
als ik ergens een interview doe of een telefoonnummer moet noteren, verder
heb ik mijn computer. De nostalgie is wel een beetje weg natuurlijk nu de
pen zijn glans verliest, maar ja, een paard en wagen was om te zien ook
mooi, maar een moderne vrachtwagen kan heel wat meer. Ik kan me nog
herinneren dat mijn eerste ervaringen met schrijven was het gekleurde
schoolkrijtje van de juffrouw op mijn lagere school, de GLO in mijn
geboortedorp Kuinre. Later kreeg iedereen een lei met een griffel en al
krassend en piepend verschenen mijn eerste, Chinees lijkende letters. Weer
veel later, ik zat toen al op de CLO aan de Slinge in Rotterdam, mochten we
met een kroontjespennetje op een blaadje met lijntjes kalken. Elk
lessenaartje had een inktpotje en al dopende kon je met zo’n pennetje toch
leuke dingen schrijven, al zaten hier en daar wel mooie spetters de boel te
verzieken. Het was dan ook een mirakel dat we op het voortgezet onderwijs
gebruik mochten maken van een vulpen! Wel van een bekend merk natuurlijk
want de schooldiscipline was reeds in opmars. Uiteindelijk gingen we
allemaal aan de ‘BIC’ en toen was het hek van de dam. Nu is schrijven
bijna een virtueel gebeuren geworden, je pen kan in het archief en op papier
schrijven is uit de tijd, een mooi of slecht handschrift maakt niet meer
uit, de prutsers van ‘toen’ schijven nu net zo mooi als de kanjers op
dit moment. Toch is het nog steeds leuk om een gelukwens per post te
ontvangen, gewoon met ouderwetse krabbels er op en een beetje doorgelopen
adres vanwege de regen. Zonder die ijsthee waar ik over begon was ik nooit
zo stom over pennen gaan schrijven, denk dat er toch iets in die ‘thee’
zit dat je emoties beïnvloed, morgen toch maar weer aan de koffie.
Jan Koopmans
|