Kapseizen

Het wil nog helemaal niet vlotten met het weer he, regen, storm en alweer kou overladen onze bevallige lichamen. Je ziet al mensen met van alles en nog wat richting camping trekken in de weekenden, houdt dus uw vuil- en krantencontainers in de gaten! Aldaar gaat men natuurlijk eerst aan de grote schoonmaak beginnen en vervolgens het tuintje weer wat op orde maken. Want straks als het zonnetje weer gaat schijnen dan trekken de stadsmensen weer ten strijde om buren en stadsgenoten te ontmoeten 30 tot 50 kilometer verderop in een keurig aangelegd recreatiepark. Ik heb het zelf ook gedaan, heel vroeger. Vrijdagavond, direct na het werk de auto leeghalen, de zooi van moeder de vrouw en de kinderen er weer in en hupla, een paar uur fileren. Het eerste wat ik ging doen daar in den vreemde was het gras maaien met een motor maaier want zelfs een geit zou er geen zin meer in hebben, zo hoog stond het vaak. Ondertussen werd binnen in de caravan de boel weer ingericht en op een butagaspitje werd een instant maaltijd tot lichaamswarmte opgestookt. Bij slecht weer bleef je dan gezellig in het huisje op wielen zitten, keurig tegenover elkaar en met de portable tv tussen je knieën. De kinderen snauwde je naar het stapelbed en als het 12 uur was donderde je vermoeid in het uitgeklapte bed dat een kruising was tussen een eethoek en twijfelaar. Kuis en eerbaar ging je dan slapen want aan gezinsuitbreiding denken was onmogelijk vanwege het feit dat bij wilde acties de kans op kapseizen van de caravan reëel was. De zondag was dan meestal voor de kinderen het balspel elders op het terrein en soms gingen ze paardrijden bij de plaatselijke boer die zo nog wat centen verdiende met zijn afgesleten knollen. Zelf bracht je een bezoekje aan je buren die je alweer een week niet had gezien. Natuurlijk hielp je ook een handje mee bij het verbouwen van een schuurtje, het verplaatsen van een heg of het ouwehoeren in de campingkantine. Lang kon dat allemaal niet duren want je moest alweer aan de terugreis gaan denken. Zo tegen schemertijd pakte je de wagen weer in, de slapende kinderen op de achterbank, moeder de vrouw, vaak ook al slapend, op de voorstoel en voor je het wist zat je weer in de file richting eigen huis en tuin. Thuisgekomen maakte je eerst de kinderen wakker zodat ze op eigen gelegenheid uit konden stappen en daarna je vrouw die dan de deur van je huis open kon doen. Langzaam begon je de auto weer leeg te halen, de hele gang kwam vol te staan, en daarna vulde je hem weer met het spul dat je nodig had voor je werk. Eindelijk kon je even lekker neerploffen in je eigen vertrouwde luie stoel en dronk je een heerlijk vers bakkie koffie. Je voelde je ineens je benen en kreeg wat slaap ook. Hoewel de kans op kapseizen van het huis zeer onwaarschijnlijk was ging je zonder noemenswaardige activiteiten doodmoe naar bed. Maandagochtend kwam je versleten op je werk en pas woensdag begon je weer een beetje mens te worden. Nog twee nachtjes slapen in je heerlijke bed en dan was het weer vrijdag………
Ik heb dat allemaal niet meer, ik hoef niet meer naar de camping, ik mag lekker thuisblijven met al de gemakken. Onze camping was trouwens 150 km rijden elke week, en weer terug, maar ja dan had het ook wel wat, geen buurtgenoten die over het zelfde met je wilden ouwehoeren zoals ze de hele week al hadden gedaan, daar sprak je mensen van een andere wereld. Ik ben nu gewoon elk weekend lekker thuis, met alle gemakken en zonder files en kratten bier die mee moeten om je buurman recreant te overtroeven met een beter merk. Ik heb overigens niets ten nadele van mensen die elke week gaan recreëren hoor, dan is het tenminste lekker rustig in de straat en kan ik op m’n gemakje de auto wassen voor de deur. Ik kijk met plezier hoe die ‘tobbers’ elke week hun auto inpakken en in sportieve kledij in hun bolide de drukte op gaan zoeken. Laat mij maar lekker genieten van mijn huisje en de tuin en alle kinderen en kleinkinderen. Al zou ik soms wel eens willen dat we wat meer waren gekapseisd want het zijn er eigenlijk wel erg veel geworden in de laatste jaren. 

Jan Koopmans