Bakkers Latijn

Zo, we zijn weer terug in Nederland na een weekje moezelwijn en bergtoppen. Het was een lekker weekje met toch nog aardig wat zon en vooral veel sauna en uitwapperen in je nakie. Het is een mooi land alleen brood kunnen ze daar niet bakken. Het brood wat je daar koopt heeft meer weg van een totaal mislukte cake en eigenlijk past er geen enkel beleg op. Reeds bij het besmeren met wat margarine flikkert je ‘bammetje’ al uiteen en is het nog slechts bruikbaar om aan de vinken dan wel Duitse adelaar te voeren.
Wat dat betreft is het Nederlands brood een stuk beter. Al wil ik daar ogenblikkelijk aan toevoegen dat het hier ook aardig bergafwaarts gaat, hoe toepasselijk na ons bergavontuur. Onze kids hadden afgelopen week voor zichzelf moeten zorgen en dus ook zelf brood ingekocht. Ik begrijp best dat bakkers ook een creatief denkvermogen hebben, maar persoonlijk heb ik liever dat ze dat loslaten op gebak dan op en in het dagelijks brood. Je kunt tegenwoordig geen brood meer zien liggen of er zit wel ‘narigheid’ in of op. Gewoon een lekker plakje bruinbrood is er niet meer bij, er zit van alles in, geheel volgens het oude gedachtepatroon van de bakkers van enige jaren geleden; ‘brood, daar zit wat in’. Denk je een lekkere boterham met zure zult te gaan eten lopen je hoektanden een dwarslaesie op vanwege een knoertharde maïskorrel! En als het geen maïs is dan zitten er wel andere zogenaamde stoere natuurlijke toevoegingen in. Volle graankorrels, maar dan bikkelhard zijn allang geen uitzondering meer, de bakkers lijken wel sadisten!
En nu ik het toch over brood heb kan ik meteen mijn hart eens luchten over de gatenboterham. Soms kopen we brood bij de supermarkt, want ja, ook de familie koopkracht moet bezuinigen, nou je wilt niet weten wat ik daar van vind! En omdat u het niet wilt weten zal ik het vertellen. Ik heb zelf een blauwe maandag, trouwens de dinsdag erna ook nog, bij een echte warme bakker gewerkt. Ik heb daar heel wat brooddeeg met de handen moeten kneden, net zolang tot je een homogene massa kreeg die de bakvorm in kon. En geloof me, er kwamen echt geen gaten in het knip- plaat- casino of stokbrood, dat was uit den boze. Je mag dus ondertussen verwachten, heren het is 2006, dat een broodfabriek inmiddels een deeg kneedmachine heeft die feilloos kneedt en geen luchtgaten laat ontstaan, zelfs de huis tuin en keuken broodbak automaat kan dat. Maar niets is minder waar. Als je al het geluk hebt dat men er geen hand kippenvoer doorheen heeft gekwakt dan kom je wel gaten tegen waar je plakkie zult zelfs doorheen dondert. Een boterham met hagelslag of jam veroorzaakt een drama op de vloerbedekking en in de omtrek van je eettafel. Natuurlijk is het in het kader van de bezuiniging goed dat je minder beleg op je brood doet maar dat het door je boterham zakt omdat de bakker te belazert is een beetje extra te kneden is toch wel triest in deze tijd. Het enige waar naar mijn gevoel gaten in kunnen zitten zijn kaas en de ozonlaag.
U merkt het al, een korte vakantie brengt me helemaal van mijn stuk en dit keer moeten de bakkers het ontgelden, maar ja, wie had ik anders moeten nemen? Ik had natuurlijk ook Rita Verdonk op de korrel kunnen nemen, maar ze waren me al voor in de tweede kamer. Trouwens ik wist het e-mailadres niet van Ali, die nu kennelijk wel ineens het paspoort kan krijgen…. Maar ja, ik bemoei me zo min mogelijk met politiek in mijn stukkies want als je iets puur wilt houden dan moet je je ook uitsluitend met pure dingen bezighouden. Waarbij ik overigens niet uitsluit dat er ook pure politiek bestaat, daar mag u even over nadenken. Persoonlijk houd ik meer van slagroomgebak en mokkapunten, mits ze aan de zijkant niet zijn voorzien van amandelscheermesjes, in bakkers Latijn ‘amandelschaafsel’ genaamd. Zoals gezegd, deze week hebben de bakkers het gedaan bij me, maar troost u, ook u komt een keer aan de beurt!

Jan Koopmans