Overstroming

Zo nu en dan zijn mijn eega en ik een weekje foetsie, lekker naar Duitsland om even bij te komen en de file’s en herrie te ontvluchten. We gaan dan met vrienden mee die al jaren een vaste bungalow afhuren ergens bij de Moezel tussen de druiven en bergen. Bovenop een bergtop staat het fraaie onderkomen en we genieten er echt van. Een sauna, een zonnebank en een leuk en gezellig ingericht geheel zorgen er voor dat je het best naar de zin hebt daar. Het heerlijke restaurant maakt het geheel compleet en de stiekeme plekjes in het donkere bos maken het extra spannend.
Een klein minpuntje, maar daar vinden de uitbaters vast wel wat op, is de douche in de bungalow. Ik ben zelf niet echt de sterkste man van Nederland, dus mijn omvang valt in vergelijking met die beulen best mee, maar……….. De douchecel is met recht een ‘cel’ want als je er in staat zit je echt als een in een glasverpakte rollade vast in het hokkie. En dan sta je nog maar alleen, maar zodra je gaat bewegen, en dat kan soms nodig zijn, dan gebeuren er verschrikkelijke dingen! Ik probeerde een washandje te pakken en meteen gleed ik bijna onderuit richting het afvoerputje, gelukkig vond ik tijdig een steunpunt want anders kon deze week de column niet verschijnen. Het was dus erg glad in het stoomhok. Toen ik uiteindelijk kans had gezien, het was een mirakel, om wat zeep op mijn washandje te smeren en probeerde een aanvang te maken met het zogeheten wassen, bonkten mijn ledematen overal tegenaan. Bij een poging mijn nek te wassen knuppelde ik met mijn rechter elleboog het douche deurtje open en met mijn linker, die de klap op wilde vangen, de kraan ‘koud’ op vol gas. In paniek probeerde ik op het regeltableau de juiste knop te vinden om de temperatuur weer aan te passen maar dat had ik beter niet kunnen doen. Van alle kanten kwamen er gemoduleerde en vibrerende stralen water op me af die vooral het open deurtje goed wisten te vinden waardoor er binnen een zucht en een scheet een ware ‘öberswimming’ plaatsvond. De hele ruimte stond blank en zelfs de gang begon op de Moezel te lijken. Mijn meegebrachte handdoeken en keurig gestreken T Shirt en ondergoed waren kleddernat en zelf bleef ik ook niet echt droog, maar dat laatste komt meer voor bij het badderen. Ik heb me maar zo goed en zo kwaad het ging wat ‘gepoedeld’, de voeten waren onbereikbaar want het leek me veel te riskant om me te bukken, dus ik leef op vuile voet. Verder was het allemaal best heel tof, we hebben het waanzinnig naar de zin gehad en als straks de pleisters van mijn ellebogen zijn kan ik ook weer voorover gebogen op het bureau de vakantiekiekjes op de pc bekijken.
Met tegenzin zijn we het afgelopen weekend weer naar huis gegaan, want ja, de krant moet doorgaan he, want wat is een leven zonder krant? Ik ben blij u weer te zien, al had ik ook best graag nog een poosje daar gebleven, uiteindelijk kon ik op de bergtop bij Kröv ook zien wat er in Hoogvliet gebeurde en er zelfs over schrijven, want heeft u gemerkt dat we er een weekje niet waren? Leve de techniek zullen we maar zeggen. U ziet het vast al; vakantie is leuk maar je moet er wel wat voor doen.

Jan Koopmans