Hema worst

Het is de laatste tijd een en al bewegen wat wordt aangeprezen. Sport, dans, fietsen en je kunt het zo gek niet verzinnen, als je maar beweegt. Natuurlijk is bewegen erg goed voor de mens, zelfs nog beter dan minder eten. Wij moderne mensen roesten vast tussen de computermuis en het autostuur en tussen de Tomtom en de gameboy. Ook ik heb daar mee te maken, ik beweeg veel te weinig, zit continue achter de computer lettertjes te sorteren en als ik daar niet zit dan hang ik ergens rond op een stoel met een blocnote en balpen om mensen de oren van het lijf te vragen. Natuurlijk kijk ik wel om me heen, ik wil best aan sport gaan doen, maar welke? Vroeger deed ik veel aan de schietsport, maar daar krijg je slechts stramme spieren van en schoten lossen kan ik volgens mijn vrouw ook thuis heel goed, zeker na het eten van hachee. Ik heb aan darten gedacht, maar ja, dan moet je weer pijltjes kopen en veel oefenen. Bovendien als ik zo eens kijk wat er allemaal bij komt kijken is dat ook lang niet mis. Ik heb een goede vriend die wedstrijden dart, nou dat is afzien hoor. Niet alleen het darten is zwaar maar ook de traditionele verwerking van emoties. Heb je gewonnen dan moet dat uitbundig gevierd worden met ‘heerlijk helder’ en als je hebt verloren moet je het weer wegdrinken met ‘heerlijk……….’  
Biljarten lijkt me ook wel wat maar daar krijg ik eigenlijk weer meer het gevoel bij dat het iets is voor als je al te stram bent om de spieren nog los te krijgen. Wielrennen is niks voor mij, ik kan slecht tegen lekke banden en bovendien krijgen mijn voeten last van claustrofobie in die riempjes aan de pedalen. Judo en karate deed ik heel vroeger erg veel, op wedstrijdniveau zelfs, maar ik heb er weinig trek meer in om als iemand van bijna 60 nog dagelijks op m’n platte gezichtje te vallen omdat een puber net een worpje sneller is dan ik. Schrijven doe ik het liefst, maar ja, dat is geen sport natuurlijk, daar krijg je hooguit eelt van op je vingertoppen. Het blijft dus een moeilijke zaak om aan de nodige beweging te komen. Dansen zou kunnen, maar ik heb het ooit eens geprobeerd bij ‘Stiton’ in Schiedam, die moest meteen daarna verbouwen omdat ik zo verschrikkelijk a- ritmisch danste dat het gebouw er van schrok en alle aanwezigen zich onderbehandeling moest stellen bij een EHBO post om hun gehavende enkels en hielen te laten beplakken met leukoplast. Ja, line dans zegt u? geloof me, ik maak van die lijn een berg narigheid waar alle country linedans clubs in Hoogvliet aan onderdoor gaan. Maar ik hoop snel wat te verzinnen want ik wil me ook weer jong en fitaal voelen zodat mijn eega tevreden kan zijn als ik haar mag helpen met stofzuigen, huis verbouwen of  bij slaapkamer rituelen. Eigenlijk zou ik gewoon weer een grote hond moeten hebben, een New Foundlander of zo, dan kan ik daar lekker mee gaan wandelen en zo nu en dan een sprintje trekken. Maar ja, die beesten zijn erg duur en moeilijk te verkrijgen. Ik heb nog steeds heimwee naar die twee broeders in de misdaad die ons verruilden voor de hondenhemel. Maar goed, inmiddels staat de hometrainer alweer in de keuken dus het begin is er. Ik zie nog niet echt resultaat trouwens, maar ik blijf hoopvol. En als het echt niet helpt ga ik er misschien nog wel eens op zitten ook.
Sport en bewegen is goed, het moet. Maar het is vaak met sport net als met lekker eten, als je kunt kiezen tussen een Hema worst of een rauw spruitje kies je die worst. Als je kunt kiezen tussen chillen ( schijnt bankhangen te zijn) en een duurloop waar je het loodje bijna bij legt dan kies je weer voor de Hema worst, ja toch? Toch hoop ik dat alle mensen, die niet zo eigenwijs zijn dan ik, zich lekker losgooien in het leven en vooral veel bewegen, ik zal er dan wel over schrijven, beweegt er tenminste nog wát bij me.

Jan Koopmans