De zwarte piet 

Hij is weer weg, helemaal foetsie en vast weer in diepe rust ergens in een mooi ford in Spanje. Sinterklaas is weer jarig geweest en aan het eind van de maand houden veel mensen nog wat dagen over zonder boterham want zo’n verjaardag kost veel centjes. De sint viert nog altijd in blakende gezondheid z’n verjaardag, waar dat aan ligt mag piet weten want inmiddels is die man ouder dan de orang-oetan. Hij is  ergens geboren tussen het jaar 270 en 352, dus deze vele eeuwen oude rooie knakker is nog best kras voor z’n leeftijd.  Hij is begonnen als bisschop van Myra maar werkte zich op tot goedheiligman, inclusief rode puntmuts met gouden kruis en een lange stok. Die stok is vermoedelijk om de stoomboot van de kant af te duwen.
Maar goed, het gevaar is geweken en de knip kan weer dicht, de schoenen weer naar zolder en de groenteboer hoeft minder peentjes in te slaan. Maar inmiddels staat de volgende rakker alweer klaar om het laatste ‘kleingeld’ uit de zakken van kooplustigen te grissen. De kerstman is onderweg! Persoonlijk heb ik niks met die man, volgens mij is hij nep en ik zie er ook steeds meer. Er zit totaal geen uniformiteit in die ‘rendierslavendrijver’, in Alkmaar is hij 1.60 mtr, groot en in Hoogvliet ineens weer 1.80 mtr! De een is dik en de ander dun en ik heb zelfs al kerstvrouwen gezien. Bij de sint weet je tenminste wat je hebt, altijd de echte. Bovendien zie je hem nooit ergens aankomen, hij is er ineens, uit de lucht gevallen? De sint komt tenminste nog fatsoenlijk met een boot naar je toe, die kerstmannen kruipen als muizen uit allemaal holletjes, zo lijkt het wel.
Wat sinterklaas betreft heb ik me begin deze week nog aardig geërgerd aan een tv uitzending op een van de commerciële zenders. Ik kijk vrijwel nooit daar die reclame bombardementen, want zo kun je ze beter noemen, maar tijdens het overzetten naar een andere zender zag ik dat men een zwarte piet had betrokken bij zo’n lullig belspelletje. Laat nou eens de sint gewoon sint zijn, het is al erg genoeg dat hij gesponsord moet worden door het bedrijfsleven. Een zwarte piet betrekken in zo’n inferieur belspel vind ik een vernedering voor ons oude volksgebruik. Het is toch zo doorzichtig als een zilveruitje dat gedoe met bellen en ‘kom in de studio’ of de ‘gegarandeerde’ koffer met inhoud. De meiden op het scherm staan te kronkelen of ze nodig moeten plassen of ergens een trileitje hebben ingebracht, geen gezicht die onnatuurlijke bewegingen. Van ellende weten ze soms niet meer wat ze moeten zeggen, gelukkig worden ze nog een beetje voorgezegd via een ‘oortje’. En in zo’n programma zag ik dus een zwarte piet, compleet met garde, het moet niet gekker worden! Maar goed, over een paar weken is de kerstman ook weer opgekrast naar een ver en ijskoud land zodat we weer in alle rust aan een mooi nieuw jaar kunnen gaan beginnen. En mooi gaat het voor onze woonplaats vast weer worden. Tot in de eerste week hebben we nog de ijsbaan, dank daarvoor aan de betrokkenen, waaronder niet te vergeten de deelgemeente. Het is voor herhaling vatbaar, of nog beter; laat hem maar gewoon daar staan. Natuurlijk, ik loop wat ver vooruit, we moeten ons nog eerst door de kerstdagen heen worstelen. Want ja, wellicht is voor veel mensen de kerst een mooi feest van lekker eten, lichtjes, verzoening en vooral grote cadeaus, maar laten we niet vergeten dat er in dit land, dat nummer één is op de lijst ‘het meest democratisch’, nog steeds mensen creperen, geen eten hebben en bij de voedselbanken moeten aankloppen, net als in de dertiger jaren….