Rondje schaatsen

Ik zit met een dilemma. Zal u ongetwijfeld een zorg zijn natuurlijk maar het gaat u wel aan. Zoals we allemaal weten is er een prachtige kunstijsbaan aan de Overhage, neergezet door The Ice Experience. Ik was bij de opening en heb daar onze Kees zien schaatsen. Toen dacht ik al bij mezelf; ‘dat kan ik ook’, maar kon toen die gedachte nog verdringen. Helaas blijft bij mij de twijfel of ik  nu wel of niet moet gaan proberen het gladde ijs te trotseren op wankele glijijzers. Vroeger, toen ik nog wild, onstuimig en minder knap was kon ik heel goed ijshockeyen, ik deed zelfs wedstrijden elders in den lande. Mijn deels Friese afkomst heeft me een natuurtalent gemaakt want ik heb altijd al kunnen schaatsen. Op hoge noren oefende ik mee met de kernploeg van de lange afstand jongens op de ijsbaan in den Haag. Goed, het was tien tegen één, ik passeerde ze dus negen keer tijdens mijn rondje, maar toch, ik kon schaatsen. Dat passeren was overigens achterwaarts. Maar goed, ik ben wat ouder geworden en al zeker 25 jaar heb ik niet meer op de schaats gestaan. Mijn nog altijd jeugdige geest zegt me dat ik het gewoon nog kan, want je verleert het nooit zij iedereen altijd. Maar ja, ik heb een conditie die ongeveer gelijk is aan die van een beer in winterslaap dus of ik nog in staat ben mijn fraaie benen te laten scheren over het ijs is maar de vraag. En ja, als er nou nog meer mensen met me mee zouden doen uit het krantenwereldje dan lijkt het me nog wel een uitdaging. Bijvoorbeeld Joop van der Hor van die krant die iets met de Botlek heeft en Hans de Bruin die in de Maasstad woont. Voegen we daar nog een talent bij vanuit de Delta dan moet het toch mogelijk zijn om een hilarisch moment voor den volke te creëren? Peter van D, voorlichter bij de deelgemeente lijkt me ook wel een passende kandidaat. Vervelend is wel dat er een paar getrainde figuren tussen zitten die me vast weer 1 op 10 laten schaatsen.
Mijn eega gelooft er niet in en vermoed dat ik amper een half rondje overeind blijf, maar ja, moet ik haar altijd geloven? Ik zou het dan wel voor een goed of leuk doel willen doen, niet zomaar omdat we gek willen zijn. Het zou dan een soort sponsorwedstrijdje moeten worden waarbij ingezet kan worden op het aantal rondjes dat de deelnemers schaatsen. Mijn vrouw zet dan in op een halfje voor mij uiteraard.
Nog leuker kan het worden als er ook wat deelnemers uit bestuurlijke hoeken mee gaan doen, ik doel daarbij een beetje op de verenigingen die conditioneel niet te veel van mij afwijken. Bijvoorbeeld de voorzitter van de seniorenvereniging, de visclub, de biljart vereniging of het bestuur van de Flamingo, dat zijn tenminste mensen die een beetje qua fitheid in mijn buurt komen. Mijn huisarts is ook een verwoede schaatser dus die zou ook mee kunnen doen, altijd handig zo’n man achter de hand. Helaas mag je daar niet op hoge noren schaatsen, beetje jammer voor mij want daar ben ik het beste mee thuis. Maar goed, er zullen wel geen aanmeldingen komen dus ik maak me geen zorgen. Ik ga wel zo nu en dan even kijken in de ijshal want de sfeer en gezelligheid is er prima en de koffie smaakt perfect.
Jammer dat het in januari weer veerbij is, het is een initiatief dat eigenlijk blijvend zou moeten zijn, we hebben dit echt nodig in ons stadje waar behalve wat niet roken clubhuizen en kroegen niet veel meer aan vermaak is. Ja, je kunt nog wandelen, als je een zeis meeneemt, in het Ruigeplaatbos en een biljartje leggen of een aquarium vullen, maar dan heb je het ook wel gehad. Of begeef ik me nu op glad ijs?

Jan Koopmans