Daar gaan we weer

In de eerste plaats allemaal gefeliciteerd met dit nieuwe jaar! Iets wat nieuw is ben je zuinig op dus laten we dit jaar koesteren en omhelzen als een geliefde. Hoewel ik enerzijds gewend ben om positief te denken moet ik toch ook bekennen dat ik sommige dingen niet echt zo kan zien. Vooral het vuurwerkgeweld van de afgelopen tijd heeft me somber gestemd. Er  mocht zwaarder en meer vuurwerk worden verkocht, een gevolg van Europese wetgeving. Maar ja, geef een mens iets moois in handen, het eerste wat hij zal doen is kijken of je er iets mee kan doen waar het niet voor is gemaakt.
Veilige vuurpijlen en rotjes bestaan niet zolang er onbegaafde gebruikers zijn die ze verzamelen in een grote bus en dat aansteken op een kinderspeelplaats. Veilige gebruikers bestaan al evenmin als je ziet dat er miljoenen euro’s schade is aan bushokjes, gebouwen, containers, brievenbussen, persoonlijke eigendommen, kleding, tuinen, auto’s en wat je maar kunt verzinnen. Zolang er nog wezenlozen zijn die een maandloon aan explosieven kopen kan een jaarwisseling nooit succesvol verlopen. Mensen in medische noodsituaties die snel naar een ziekenhuis moesten kregen deze niet omdat politie en brandweer van hot naar her reden om vuurwerkoverlast te bestrijden. Ik kan heel goed de zon in het water zien schijnen, ik gun ieder zijn pleziertje, maar waarom houdt men zich niet gewoon aan de regels? Ja, het klopt, ook wij ‘speelden’ vroeger met vuur, maar niet met levensgevaarlijke spullen en dan ook nog zonder anderen daarmee in gevaar te brengen. Ik kom uit de carbid tijd, de melkbussen die op een afgelegen stukje weiland moesten knallen, gewoon voor de leut en zonder gevaar. Nu jat men decoratieve melkbussen uit tuinen en vult die met rotjeskruid om vervolgens onder luid gelach een abri of elektriciteitshuisje op te blazen. En afsteken tussen twee uur voor- en twee uur na de jaarwisseling? Ach, wie hield zich daar aan, ben je mal, veel te leuk om de ‘kit’ uit te dagen en bewoners lastig te vallen. Wat mij betref mag het Europees voorstel om vuurwerk alleen toegankelijk te maken voor georganiseerd gebruik het best halen. Natuurlijk moet je mensen ook een stukje eigen verantwoordelijkheid gunnen, maar de afgelopen jaarwisseling liet goed zien dat men dit niet aan kan. Ik zei al dat mensen geniën zijn in het toepassen van spullen op andere dan waarvoor ze bestemd zijn, kijk maar naar de chemische gootsteenontstopper, daar worden meer dingen mee opgeblazen dan zwanenhalzen mee leeggemaakt. Een broodmes kun je iemand mee vermoorden, een hamer kun je spijkers mee slaan maar ook hersens indeuken. En dat zijn dingen waar ik me zorgen om maak, mensen missen de spirit om de wereld mooi te maken en te houden, velen zijn destructief bezig en dat wordt steeds maar erger. Iedereen schreeuwt om vrede en geluk maar ook vooral welvaart en meer salaris, lagere huren en zachte prijzen van levensonderhoud. Maar ook walgelijk veel mensen hebben er voor gezorgd dat alles weer duurder moet worden, want de schade moet toch ergens van betaald worden. Vuurwerk? Nee, ik heb het er wel mee gehad, al die schade en gewonden, waren dat die knallen en hoongelach wel waard?
Het meest treurige is wel dat ik mensen zag met tassen vol met rotjes en vuurpijlen, mensen die morgen weer naar de voedselbank moeten om eten te halen. Je vraagt je werkelijk af of feesten alleen kan met knallen, zuipen en kapotmaken. Desondanks wens ik nogmaals dat we met z’n allen van dit komende jaar iets beters gaan maken. Zo moge God ons behoeden voor een herhaling van het verleden.