Dempen
die zooi
De eerste column als
zestigjarige, dat zal niet meevallen zeg.
Je botten worden broos en je gaat kraken, zo wisten onze kids mij te
vertellen. Ben van Eck, de ouwe stomp van de Aquariumvereniging Hoogvliet
wist me zelfs te vertellen dat het allemaal maar niks is, ‘het is
afzien’ zo vertelde hij me via de telefoon. Maar ja, die man is ook echt
oud he, al 77 dus die heeft nog maar 23 jaar te gaan. Er waren meer
‘leuke’ lui die het kennelijk heel wat vinden dat ik vorige week zestig
werd. Zo ook Joop van der Hor, zelf ook al lang niet zo ‘piep’ meer en
als je soms leest wat hij schrijft, nee, laat maar, het is te erg. Maar die
heeft heel de wereld en omstreken opgeroepen me uit mijn bed te bellen.
Gelukkig was niemand vroeg genoeg op of zijn krant is niet in de bussen
beland want er werd niet gebeld. Wel heeft zijn actie me veel e-mails
opgeleverd zodat ik toch het gevoel kreeg dat men met me meeleeft. Maar ja,
wat is nu zestig, er zijn er zat van en ook veel ouderen gelukkig.
Normaal vieren we geen verjaardagen, althans niet zo uitgebreid, want ach,
wat stelt het allemaal voor he? Alleen van de kleintjes vieren we wel, dan
is het ook nog leuk.
Ook leuk deze week was dat onze dochter Mirjam haar rijbewijs haalde, mag ze
eindelijk legaal autorijden! Apetrots kwam ze het kleinood laten zien, een
soort creditpasje met foto, heel leuk. Ik heb nog, tot ik weer moet
verlengen, een opvouwbaar exemplaar. Ik heb nu 42 jaar m’n rijbewijs, gut
wat is er veel veranderd in die tijd. Toen ik examen deed mocht je zo hard
rijden als je maar wilde op de snelwegen, nu mag je slechts kruipen als een
Solex met lege tank. Ook was het allemaal een stuk duidelijker in het
verkeer, rechts had voorrang op gewone wegen en verkeersdrempels bestonden
niet zodat je minder snel pech had met je vering en schokdempers. Agenten
bekeurden minder snel, eerst kreeg je een uitbrander en als dat niet hielp
pas een bekeuring. Ik heb er in die 42 jaar twee gehad, waarvan er ééntje
ook nog werd geseponeerd. Inmiddels tuf ik nu alleen nog maar als het echt
moet want na jaren beroepsmatig vele tonnen te hebben gereden vind ik
autorijden alleen nog maar leuk als er een lekker wijf naast me zit en het
muziekje klinkt dat bij me past. Dus Jootje naast me en Pink Floyd uit de
speakers. Helaas wil Jo altijd achterin zitten, ze vindt dat
veiliger……….
Maar wat bazel ik toch weer, wat heb ik eigenlijk te mopperen? Nou ja, een
beetje mopperen mag toch wel? Al is het maar over de Aveling die tengevolge
van een veel te kleine brug steeds vol staat met forenzen die van en naar
dat dorp hier verderop willen. Hele discussies laaien op bij fora en
iedereen weet waar het aan ligt maar niemand heeft een oplossing. Het
probleem begint al bij het feit
dat de mensen in Spijkenisse kennelijk niets kunnen vinden in eigen
omgeving, geen werk en geen winkels want ze vertrekken in de ochtend naar
onze kant om te werken en gaan in de avond weer terug. In de weekends komen
ze hier winkelen en ga zo maar door.
Alleen is Hoogvliet een plaats waar nu eenmaal geen infrastructuur is voor
transitoverkeer. We hebben ons eigen industriegebied, winkels, woonwijken
maar geen snelwegen en verkeerscentrales. Lullige is dat Hoogvliet van dat
alles de schuld krijgt terwijl dat in de meeste gevallen niet eens door hen
is bewerkstelligd. De maximale snelheid op de Groene Kruisweg bijvoorbeeld,
een maatregel van rijkswaterstaat en de provincie, maar Hoogvliet krijgt de
schuld. Die weg is niet eens van Hoogvliet, die is van de provincie, kijk
maar naar de borden ‘Hoogvliet’ als je er links of rechts af gaat. Maar
ja, men zoekt altijd een pispaal, dat is makkelijker dan een oplossing.
Natuurlijk zeik ik ook wel eens hoor, uiteindelijk ben ik ook een Hollander,
al kom ik uit de klei van Overijssel. En eerlijk is eerlijk, een beetje
mopperen is ook wel goed, zo hou je mensen wakker. Of ik een oplossing heb
voor het forenzenverkeer? Ja hoor, demp die oude Maas maar, daar gaat minder
verkeer door dan over de brug, dus is niet rendabel meer. Dan komt er meteen
meer bouwgrond vrij en kunnen Hoogvliet en Spijkenisse eindelijk eens in
innige omhelzing gaan. Ik wacht het gemopper wel af, kom maar op.
|