Ech nie!

Zo, de maand februari zit er bijna weer op, de winter kunnen we ondertussen wel vergeten want de natuur laat zien dat de lente is gekomen. Jammer voor de hoge noren berijders want de elfstedentocht zie ik er niet meer van komen. Vroeger met Jan Pelleboer ging het stukken beter, die zorgde nog wel eens voor een beetje sneeuw en ijs, maar ja…. Bij ons in de tuin, die nog een ruïne is vanwege de stormschade, maar komt goed, zijn koolmeesjes en ander ‘gevleugelte’ alweer druk bezig met de gezinsuitbreiding. De katten van de vele buren staan al op scherp om wezen en weduwen te maken onder dit pluimvee. Maar ja, wat kun je er tegen doen he, ze klimmen ongegeneerd over hekken en obstakels en komen in onze tuin proletarisch winkelen. Katten zijn niet de enigen die vogeltjes lekker vinden hoor, ook mensen lusten ze soms. Zo eet de Belg maar wat graag een vinkie of musje. Maar dat doen ze allemaal heel humaan hoor, ze draaien heel voorzichtig het nekkie om en dan pas gaan ze ze kaalplukken. Persoonlijk heb ik niks met gevogelte, hooguit een halve kip of een struisvogelbiefstukje gaat er soms wel in. Vlees eten is niet zo gezond, veel ziekten ontstaan door vlees en dus eet ik het met mate.
Ik denk dat je ook een grotere kans maakt om ouder te worden als je minder vaak vlees eet. Over oud worden gesproken, Annie de Reuver is vorige week 90 jaar geworden, een hele leeftijd voor een artieste die zich rot heeft gewerkt. Ik kreeg een mooi boek, geschreven door Rein Wolters, over haar leven. Een heerlijk leesbaar boek dat niet alleen een leuke verhaallijn heeft maar ook als document een waardevol kleinood is. Mooie foto’s herinneren aan Annie, maar ook aan tijden van weleer. En de cd die achterin zit verpakt bevat de hits van Annie, je nostalgische gevoelens blijken bij het horen van die nummers toch nog aardig aanwezig te zijn. Echt een aanrader, en dat zeg ik niet vaak over een boek want ik ben, gek genoeg, niet zo’n lezer.
Ik zou ook best weer eens een boek willen maken, maar ja, wanneer? Lijkt me ook wel leuk om net als Joop, van die andere krant, m’n columns als verzameld werk onder te brengen in een leuk boekie, maar ja, ik heb er zoveel gemaakt dat het een veel te lijvig drukwerk zou worden denk ik. Dan wil ik ook een cd achterin, nee niet met mijn liedjes want dan zou niemand het meer kopen, maar misschien met allemaal fraaie foto’s van ons toch wel mooie Hoogvliet.
Maar voorlopig weer helemaal geen tijd om me daar mee bezig te houden, ik ben een druk baasie he? Was al blij dat ik vorige week weer even gezellig met wat vrienden een feestje kon bouwen in de Wings, dat ontspant even. Maar nu staat het jaarlijkse gala gebeuren weer voor de deur, wat een geregel is dat toch elk jaar. Artiesten bellen en ompraten om voor nopes te komen optreden, sponsors zoeken en niet vinden, programma in elkaar zetten, promotiemateriaal maken, overal om goodwill leuren en ga zo maar door. Maar het komt net als vorige jaren vast weer goed. Het moet toch kunnen om Hoogvlieters te verwennen met minimale middelen? De avond is bedoeld voor mensen die eens iets echt anders willen, en als het meezit helpen we ook nog een mooi goed doel.
Als ik zo op dit alles terug- en vooruit kijk dan zie ik dat ik echt van Hoogvliet hou. Ooit, met tegenzin, kwam ik hier in de Koolvisweg wonen vanuit Schiedam. Ik had maar één gedachte: snel wegwezen hier. Als boerenpummel uit oorspronkelijk Overijssel zag ik niks in Hoogvliet, nou, geloof me ‘Hoogvliet is zo gek nog niet!’ ech nie!