Scheerschuim
Ik ben ruim 45, dat wil
zeggen dat ik inmiddels 60 ben. Op die leeftijd hoop je verlost te zijn van
je kroost en samen met je eega een rustig bestaan achter het computerscherm
te hebben.
Maar nee hoor, door allerlei omstandigheden zitten wij als oma en opa
opgescheept met wat jonge nazaten.
Op zich nog niet zo erg, alles went uiteindelijk, maar het kan soms toch wel
lastig zijn.
Trouw scheer ik me regelmatig, zeker als ik ergens heen moet waar men
stoppelbaarden ziet als slechte verzorging. Ik heb voor mijn scheermesje een
vaste plek, net als voor de scheerschuim en mijn schaartje om m’n snor bij
te punten. Op de console boven de wastafel in de badkamer ligt keurig
netjes, altijd haaks op het randje, mijn scheermes, ik hou van orde. Maar
ja, nu zijn er weer meer mensen in huis, waaronder ook vrouwen. Op zich ook
geen probleem en ik zag ze ook niet als vijand van mijn scheergerij. Maar
ja, je kunt je vergissen en dat bleek vorige week woensdag weer eens.
Ik vrolijk de badkamer in, gezicht lekker gewassen, scheerschuim geschud en
een flinke dot op mijn markante wangen gesmeerd. Lekker insoppen en heel
mijn aangezicht zat lekker in het witte sop, op mond en ogen na uiteraard
want je wilt die prikzooi niet proeven of voelen. Zoals immer wilde ik mijn
scheermesje pakken, maar hoe groot was mijn schrik; het lag er niet! Ik vond
het terug in een potje met tandenborstels en onduidelijke kwastjes en ander
vrouwengereedschap.
Toen ik me wilde gaan scheren ontwaarde ik tussen de mesjes dingen die niet
van mij waren en ik wil er ook niet aan denken hoe ze daar terecht zijn
gekomen. Ik keek er naar, rook er eens aan en besloot om dit mesje uit de
houder te verwijderen en te vervangen voor een maagdelijke nieuwe. Maar ja,
ik heb voor afstanden korten dan mijn armen lang zijn een leesbrilleke en
dus zag ik echt niet wat ik aan het klooien was met het verwisselen van het
mesje. Ik kreeg dat kreng niet in de houder en begon al zachtjes het
kookpunt te naderen. Witheet, want dat scheerschuim op mijn gezicht had ook
die kleur, rende ik met het houdertje, de mesjes en vooral rappe snelheid
naar beneden waar ik mijn leesbril had liggen. Toen ik de kamer binnenrende
schoten de aanwezige wichten in de lach en in nijd ging ik op mijn stoel
zitten en heb met leesbril en loep het gewraakte mesje in het houdertje
geprakt. Dat dat voor de dames in kwestie kennelijk een kolderiek gezicht
was kon me niet schelen. Ik ben maar weer naar de badkamer gegaan en heb me
daar keurig netjes geschoren. Mijn mesjes liggen nu op een geheime plaats
want voor je het weet schrapen die meiden het weer langs plaatsen waar ik
niet over wil spreken.
Alles kwam uiteindelijk weer goed, ik kon keurig geschoren een interview
afnemen en niemand viel het op dat deze scheerbeurt zoveel om het lijf had
gehad.
Vroeger was scheren typisch iets voor mannen, tegenwoordig scheren de
vrouwen zich ook, waar precies weet ik niet, maar het zijn zeker niet hun
wangen. Ik blijf mijn mesjes verstoppen want voor je het weet krijg ik
klitten in mijn baard.
|