Mannetjes kip?

Soms wandel ik weer eens rond in de omgeving van mijn ‘roots’. Ja, dat is Friesland, dat weet ondertussen elke Hoogvlieter en zelfs die ene Spijkenisser die zo met mij begaan is. Ik heb daar vorige week weer genoten van de verte, de einder en vooral het vee. Op onze boerderij, een soort tweede thuis, hebben ze paarden, kippen, honden en nog wat kruipsels en spartelaars. Elke dag een vers eitje uit de kont van de kip en kaas komt hier niet uit het vuistje maar uit de karnton. Ik had vorige week een intense discussie met een agrariër over namen van vee en dergelijke. Want ja, een vrouw is een mens, een man is dat ook. Een vrouwtjes paard is een merrie en een mannetjes paard een hengst, even niet te vergeten de ‘ruin’, want dat is een ‘je weet wel paard’. Zo is ook een vrouwtjes hond een teef en een mannetje een reu, simpel toch? Maar nu komt de ellende want ze hebben hier ook kippen en nu blijkt dat mannetjes kippen niet bestaan! Je hebt wel beesten die er op lijken, de zogenaamde haan, maar een haan is beslist geen kip. Hoe we hier nu ooit nog uit moeten komen weet ik niet meer hoor, er is altijd wat met die kippen. Want het eeuwige vraagstuk van het ei en de kip kunnen we ook al niet oplossen. De kip is dus een vogel met altijd het vrouwelijk geslacht, dit geldt zelfs voor geslachte kippen. Het stomme is dat een kip wel eieren kan leggen waar, mits deze bevrucht is door een haan ( hoe verzinnen ze het?) een kuiken uit kan komen van het mannelijk geslacht. De kip heeft dus een andere diersoort als nazaat, wat een rommeltje toch. Gelukkig hebben ze op de boerderij van onze vrienden in het mooie Fryslân geen hanen dus hoef ik me daar geen zorgen om te maken.
Ik heb ook vorige week daar foto’s gemaakt van de hemel, want helderder dan helder kon het niet zijn. Miljarden sterren waren te zien, flonkerende en niet flonkerende. Ja, ik weet het, wat niet flonkert is geen ster maar een planeet, maar toch. Dat viel nog allemaal niet mee, ondanks dat ik een camera heb waar je best wat mee kunt uitrichten. Ik heb kans gezien om zelfs het melkwegstelsel zichtbaar in beeld te krijgen, alleen zitten er drie ‘puntjes’ bij die ik niet thuis kan brengen, vermoedelijk zijn dat toch marsmannetjes die ons gade slaan. Het was trouwens erg koud buiten toen ik die foto’s ging maken, ik schat de temperatuur op ongeveer twee centimeter. Maar al met al is het gelukt en kon ik me snel weer opwarmen in het voorhuis, alwaar een muis meteen ‘piep’ zei.
Ja, ik weet dat ik Hoogvlieter ben, maar toch blijf ik ook een beetje een niet koppige Fries hoor, want dat kan best goed samen gaan. Hoogvliet is zo gek nog niet zeg ik altijd, dat is nog steeds zo, ondanks dat enkelen daar anders over denken. Maar Hoogvliet is soms ook best erg mooi als het even twee en een half uur verderop ligt. Maar goed, Hoogvliet blijft natuurlijk de plaats waar wij ons huisje hebben staan en waar we ons ook prima thuis voelen hoor. Maar soms wil je toch wel weer eens terug naar waar je ooit begon, zeker als je daar vrienden hebt die best begrijpen dat je Hoogvliet ook leuk vindt, al begrijpen ze niet altijd wat er nou zo mooi is aan ons ‘durp’, maar ja, dat zal wel komen omdat ze Fries zijn he?